شناسایی راهبردهای مطلوب توسعة گردشگری فرهنگی در نواحی روستایی با تلفیق مدل‌های برنامه‌ریزی راهبردی و شبکة عصبی مصنوعی

امروزه بخش مهمی از تقاضای جهانی گردشگری را گردشگری فرهنگی تشکیل می‌دهد. به‌رغم غنا و تنوع فرهنگی سکونتگاه‌های روستایی کشور، این گردشگری رشد مناسبی در این نواحی ندارد. هدف پژوهش حاضر بررسی و تحلیل راهبردهای مطلوب توسعة گردشگری فرهنگی در نواحی روستایی شهرستان بینالود است. روش تحقیق توصیفی‌ـ تحلیلی با ماهیتی کاربردی‌ـ توسعه‌ای است. جمع‌آوری اطلاعات به‌شیوة اسنادی و میدانی انجام شده است. با استفاده از مدل تحلیلی SWOT‏، راهبردهای مناسب توسعة گردشگری فرهنگی نواحی روستایی ارائه شد. به‌منظور اولویت‌بندی راهبردها، از روش شبکة عصبی مصنوعی (ANN) استفاده شد. نتایج به‌دست‌آمده نشان می‌دهند راهبردهای مطلوب برای توسعة گردشگری فرهنگی در نواحی روستایی شهرستان بینالود براساس امتیازهای نرمال‌شده در مدل ANN، راهبردهای محافظه‌کارانه (با امتیاز 5431/0) و پس از آن راهبردهای تدافعی (با امتیاز 2842/0) هستند. براساس شبکة عصبی مصنوعی، 10 راهبرد دارای اولویت انتخاب شد، که راهبرد «تدوین برنامة جامع و بلندمدت گردشگری فرهنگی» با امتیاز یک بیشترین اولویت را در منطقة مطالعه‌شده دارد.