شناسائی ژن های بتالاکتاماز و الگوهای مقاومت آنتی بیوتیکی در جدایه های اشریشیاکلی از موارد کلی باسیلوز طیور گوشتی در استان ایلام

 مقدمه و هدف: کلی باسیلوز طیور یکی از مهمترین بیماری های ناشی از باکتری اشریشیاکلی می باشد که خسارات اقتصادی فراوانی را به صنعت طیور کشور وارد می سازد که درمان آنتی بیوتیکی بیماری نیز، منجر به بروز و گسترش مقاومت های آنتی بیوتیکی شده است. این مطالعه با هدف شناسایی ژن های بتالاکتاماز و همچنین آنتی بیوگرام جدایه های اشریشیاکلی از مواردکلی باسیلوز طیور در استان ایلام انجام شد. مواد و روش کار: در این مطالعه 100 باکتری اشریشیاکلی از پری کارد جوجه های گوشتی مبتلا به کلی باسیلوز در استان ایلام جداسازی شد و با استفاده از ویژگیهای بیوشیمیائی مورد تائید قرار گرفت. جدایه ها از نظر حضور ژن های بتالاکتاماز (blaTEM و blaSHV) به روش PCR بررسی شدند و مقاومت آنتی بیوتیکی جدایه ها نسبت به 6 آنتی بیوتیک به روش انتشار دیسک تعین شد.  نتایج و بحث : از 100 جدایه مورد بررسی ده جدایه (10 درصد) واجد ژن blaTEM و دو جدایه (2 درصد) واجد ژن blaSHV و دو جدایه (2 درصد) هم از نظر هر دو ژن blaTEM و blaSHV مثبت بودند. در نتایج تعیین حساسیت آنتی بیوتیکی در بین جدایه ها، بیشترین مقاومت آنتی بیوتیکی نسبت به پنی سیلین 99درصد (99 جدایه) و کمترین مقاومت نسبت به کانامایسین 20 درصد (20 جدایه) مشاهده گردید. بیش از 65 درصد جدایه ها، نسبت به پنی سیلین، کلرامفنیکل، آمپی سیلین و سیپروفلوکساسین مقاوم بودند. بررسی فراوانی اشریشیاکلی های جدا شده مورد آزمایش به ترکیبات آنتی بیوتیکی، نشان داد که 17 الگو مقاومتی وجود دارد که 93 درصد جدایه به بیش از یک الگو و 7 درصد جدایه ها هم فقط به یک الگو تعلق داشتند. الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی آمپی سیلین-پنی سیلین-کلرامفنیکل- سیپروفلوکسازین بیشترین فراوانی (26 درصد) را دارا بود. افزایش مقاومت جدایه های اشریشاکلی به ترکیبات آنتی باکتریال می تواند به دلیل مصرف بی رویه و نادرست آنتی بیوتیک ها باشد و این مسئله خطری جدی برای صنعت طیور کشور و بهداشت عمومی محسوب می شود.