سوزیانای میانه در پرتو سفالینه‌ها (بر اساس بررسی تپّة سبز)

تپّه سبز به فاصلة 6 کیلومتری شمال بهبهان و در 100 متری شرق جادة آسفالته‌ای که بهبهان را به کارخانة سیمان و تاسیسات سدسازی سازمان آب و برق وصل می‌کند، قرار گرفته است. این تپّه در موقعیّت 50 درجه و 7 دقیقه و 38 ثانیة طول جغرافیایی و 30 درجه و 35 دقیقه و 12 ثانیة عرض جغرافیایی قرار دارد. ارتفاع بالاترین نقطة تپّه نسبت به اراضی پست اطراف تقریباً 50-35 متر است و بر فراز آن می‌توان بر تمام دشت باستانی ارجان احاطه داشت. علّت نامگذاری این تپّة باستانی به علّت فعّالیّت‌های کشاورزی بر روی این تپّه می‌باشد و این فعّالیّتها در طی فصولی از سال، سیمایی سبز ولی تا حدودی مخرّب به این تپّه بخشیده است. دلیل انتخاب این بررسی، دستیابی به نتایج آماری از حجم اطّلاعاتی بود که حاصل یک نمونه برداری و بررسی روشمند می‌شد. در این بررسی، تعداد 3252 قطعه سفال از سطح تپّه جمع‌آوری شد. براساس مقایساتی که انجام شد جایگاه تپّة سبز را می‌توان همزمان با چغابنوت، تل نخودی، چغامیش، جوی و شوش دانست. تاریخ پیشنهادی برای تپّة سبز مربوط به دورة سوزیانای میانه است.