سنجش میزان تأثیر پارامترهای کمی و کیفی بر قیمت مسکن با مدل هدانیک (نمونه موردی: محله‌ی نارمک)

مقدمه و هدف پژوهش: امروزه مسائل و مشکلات مربوط به مسکن از جمله دغدغه‌های روز دولت و مردم ساکنین کلان‌شهرهای ایران محسوب می‌شود. یکی از عوامل اقتصادی موثر بر توسعه هر منطقه، قیمت املاک مسکونی و تجاری است. بدون شک قیمت واحدهای مسکونی یکی از مهم‌ترین عوامل تأثیرگذار بر عرضه و تقاضای آنها می‌باشد. بنابراین بررسی نحوه تأثیرگذاری عوامل و پارامترهای مختلف کمی و کیفی بر قیمت واحدهای مسکونی از اهمیت خاصی برخوردار است. هدف پژوهش حاضر سنجش کمی پارامترهای موثر بر قیمت واحدهای مسکونی در محله‌ی طراحی شده‌ی نارمک در شهر تهران است. روش پژوهش: روش تحقیق با توجه به ماهیت پژوهش «توصیفی- تحلیلی» است و روش مورد استفاده روش OLS و فرم تابعی Lin_Lin بوده است. یافته‌ها: از میان پارامترهای موثر بر قیمت، تراکم جمعیت (2/0-)، عمر بنا (17/1-)، طرح زوج و فرد (17/32-) و متوسط مساحت (13/0-) واحد تأثیر منفی و تعداد طبقات (25/37)، تعداد واحد مسکونی (22/0) و تجاری (44/0) واحد تأثیر مثبت داشته‌اند. نتیجه‌گیری: استفاده از مدل هدانیک قیمت در تعیین عوامل موثر بر قیمت واحدهای مسکونی شرایطی را فراهم می‌کند که در برنامه‌ریزی مسکن و برنامه‌های ساخت و ساز واحدهای مسکونی به عوامل موثر توجه گردد. هر چند عملاً برای آنها بازار وجود ندارد و به طور مستقیم مورد خرید و فروش قرار نمی‌گیرند، اما ارزشمند هستند.