سنجش سلامت معنوی دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران

مقدمه: کلیه‌ی پذیرفته­شدگان دانشگاهها، هشت عنوان درسی را با گروه معارف اسلامی می‌گذرانند که بخش عمده این دروس، مباحث اعتقادی و اخلاقی می‌باشد. آگاهی از نوع باورها و رفتارهای دینی دانشجویان در هنگام ورود به دانشگاه، برنامه‌ریزان را در شناخت درست نیازها و آسیب‌های آنان یاری کرده و زمینه را برای هرگونه تغییر یا اصلاح محتوای دروس معارف فراهم می‌سازد. روش­ها: در یک مطالعه توصیفی- تحلیلی، کلیه دانشجویان دختر و پسر رشته پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران که در سال 94 وارد دانشگاه شدند، مورد مطالعه قرار گرفتند. تعداد این دانشجویان حدود 180 نفر بود که 150 نفر آنها به صورت داوطلبانه پرسشنامه را تکمیل کردند. ابزار پژوهش، برگرفته از پرسشنامه دینداری دکتر خدایاری فرد و همکاران بوده و روایی و پایایی آن به تأیید پژوهشگران و اساتید دانشگاه تهران رسیده است. این پرسشنامه مشتمل بر 40 پرسش و در سه بخش تنظیم شده است. بخش اول شامل 19 سوال، باورهای دینی و بخش دوم شامل 18 سوال، رفتارهای دینی دانشجویان را می سنجد. بخش سوم از طریق 3 سوال، میزان دینداری دانشجو را از نگاه خودش، دوستان و همکلاسی­هایش و میزان دینداری خانواده­اش، مورد ارزیابی قرار می­دهد. نتایج: میانگین امتیاز باورهای دینی دانشجویان، 77.63 درصد با انحراف معیار 16.13 و میانگین امتیاز رفتارهای دینی آنان، 64.03 درصد با انحراف معیار، 16.82 است که باورها و رفتارهای دینی آنان در مجموع، امتیاز 71 با انحراف معیار 15.65 را کسب می کند. همچنین میانگین نمرات هر دو بعد باورها و رفتارهای دینی دختران، پایین­تر از پسران است، اما با توجه به مقدار Pvalue>0.05  در هر دو بعد، این اختلاف از نظر آماری معنادار نیست. نتیجه‌گیری: مشکل دینی دانشجویان، اثبات وجود خدا، نبوت و قیامت نیست. آنان در کارکردهای اجتماعی دین در زندگی امروز شک دارند و دچار نوعی سکولاریسم شده­اند. تفاوت احکام دین میان دختر و پسر، در برخی موضوعات، به نحو درست برای دختران تبیین نشده و آنان در این موضوعات نمرات کمتری کسب کرده­اند. در مقابل، دغدغه دختران برای انجام دستورهای دینی بیش از پسران، و در صورت کوتاهی یا تخلف، آمادگی آنان برای جبران و بازگشت بیشتر است.