سنجش سطح ایمنی بوستان‌های شهری (مطالعه موردی: بوستان‌های منطقه 1 شهر شیراز)

امروزه در جهان، مسأله ایمنی در فضاهای عمومی به خصوص بوستان‌های شهری از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. در همین راستا، مقاله حاضر با هدف ارزیابی متغیرها و شاخص‌های ایمنی در بوستان‌های منطقه یک شهر شیراز و سنجش و رتبه‌بندی بوستان‌های مزبور بر اساس این شاخص‌ها صورت گرفته است. این پژوهش از نظر روش توصیفی-تحلیلی و نوع آن کاربردی است. اخذ اطلاعات از طریق توزیع پرسشنامه در میان 300 نفر بعنوان حجم نمونه، انجام و با استفاده از آزمون‌های آماری T تک نمونه‌ای و کروسکال والیس به تجزیه و تحلیل پژوهش پرداخته شد. نتایج پژوهش بیانگر آنست که میانگین کلی ایمنی در بوستان‌های مورد بررسی 95/2 درصد که نزدیک به حد متوسط قرار گرفته و شاخص‌های دسترسی فیزیکی، طراحی خوانا، روشنایی، ایمنی فیزیکی، احساس ایمنی و ایمنی بهداشتی با میانگین‌های 41/3، 07/3، 89/2، 85/2، 83/2، 64/2، (با توجه به میانگین نرمال 3)، به ترتیب در وضعیت متوسط رو به پایینی قرار گرفته‌اند و بوستان‌های آزادی، بعثت، قدوسی غربی، خلدبرین، کوثر و چمران با میانگین رتبه‌های 69/274، 74/199، 17/168، 70/139، 24/90، 46/30 به ترتیب در رتبه‌های اول تا ششم از نظر شاخص‌‌های ایمنی مورد مطالعه قرار دارند. بنابراین، با توجه به یافته‌های پژوهش، پیشنهاداتی از قبیل: بهبود وضعیت روشنایی محوطه‌ی بوستان‌ها جهت استفاده‌ی شبانه استفاده‌کنندگان و حفاظت از تجهیزات در بوستان ، رسیدگی به سرویس‌‌های بهداشتی و چاره‌اندیشی و انجام تدابیری جهت ممانعت از ورود معتادان و ولگردان خیابانی به داخل بوستان‌ها و غیره جهت بهبود وضعیت ایمنی بوستان‌های مورد پژوهش ارائه می‌گردد.