سنجش انطباقی با رایانه

منطبق کردن دشواری سئوال با سطح ویژگی آزمودنی، کارآترین روش اندازه‌گیری یک ویژگی است. برای این منظور به آزمودنی‌ها، سئوال‌هایی ارائه می‌شود که اطلاعات دقیقی در بارة میزان و سطح ویژگی آنها، بدست آید. این موضوع اندیشة زیربنایی سنجش انطباقی است و از یافته‌ها و نتایج مدل‌های نظریة سئوال- پاسخ، در تحلیل سئوال‌های آزمون، متأثر است. سنجش انطباقی از نتایج طبیعی تفکر به شیوة بیز در برآورد و بررسی تابع آگاهی سئوال آزمون است، و دارای دلالت‌های ضمنی برای برای تفسیر و تهیة آزمون است. این شیوه دارای تقریب‌های ساده و متنوعی است. سنجش انطباقی با رایانه (سار)، یک روش پیچیده‌تر سنجش انطباقی است. اجرای برنامة سار تکرار فرآیندی دو مرحله‌ای است که در گام نخست، سئوالی به آزمودنی عرضه می‌شود که دشواری آن با توانایی فعلی برآورد شده برای او برابر باشد. در گام دوم، توانایی آزمودنی براساس اطلاعات حاصل از پاسخ او به سئوال مرحلة اول، برآورد می‌شود. این گام‌ها تکرار می‌شوند تا جایی که ملاک‌های پایان دادن به آزمون محقق شوند. برنامه‌ریزی واقعی، اجرای عملی و حفاظت برنامة سار ساده نیست. چالش‌های عملی و پیچیدگی‌های برنامه سار شامل: خزانه‌های سئوال، حفاظت آزمون، و مسائل مربوط به آزمودنی‌ها.