سنتز شبکه راکتوری با امکان خوراک‌دهی متنوع برای راکتورها

بهینه­سازی شبکه­ راکتورها اغلب منجر به بروز مسائل غیرخطی می­شود که حل آن‌ها جهت رسیدن به ساختار بهینه شبکه راکتورها بسیار مشکل و بعضاً غیرقابل‌حل می­شود. در این مطالعه تلفیقی از الگوریتم­ ژنتیک و روش حل برنامه­ریزی شبه­خطی برای بهینه­سازی شبکه راکتورها هم‌دما استفاده شده است. ساختار شبکه راکتوری یک راکتور لوله­ای بوده که دارای چندین جریان جانبی ورودی می‏باشد. جهت جلوگیری از ظهور معادلات دیفرانسیل به دلیل ماهیت راکتور لوله­ای، راکتور با چندین راکتور همزن­دار سری شبیه­سازی شده که بسته به شرایط مساله مورد بررسی، تعداد راکتورهای همزن­دار و جریان­های جانبی ورودی به آنها، متغیر خواهد بود. این نوع سیستم­های راکتوری بیشتر زمانی کارایی خواهند داشت که خواسته شود، بنا به دلایلی، ماده و یا موادی تدریجاً وارد راکتور شود. مقایسه نتایج حاصل با مراجع نشان می‌دهد که روش مذکور قادر به ایجاد جواب­های بهینه جدید در سنتز شبکه راکتوری است.