سمّیت پوشش‌های سیمانی حاوی نانوذرات دی‌اکسید تیتانیم بر باکتری تیوباسیلوس تیوپاروس

اغلب مطالعات صورت گرفته بر روی ویژگی ضدمیکروبی نانوذرات دی‌اکسید تیتانیم، در اثر فعالیت کاتالیزگری نوری آن در آب دیونیزه می‌باشد. پژوهش‌های ناچیزی نشان داده‌اند که وجود نانوذرات دی‌اکسید تیتانیم در محیط کشت و در شرایط تاریکی، می‌تواند مانع رشد باکتری‌ها و نهایتاً مرگ آن‌ها شود. در این مطالعه، اثر ضدباکتریایی نانوذرات دی‌اکسید تیتانیم در سامانه‌های دوغابی و تثبیت شده (1-0.1%)، بر باکتری تیوباسیلوس تیوپاروس، به عنوان اولین باکتری درگیر در تخریب بیولوژیکی سیمان، در محیط کشت اختصاصی آن بررسی شده است. به منظور رصد زنده بودن باکتری‌ها، از اندازه‌گیری‌های pH و کدورت سوسپانسیون محیط کشت استفاده شده است. نتایج نشان دادند که تیوباسیلوس تیوپاروس در حضور سیمان‌های حاوی نانوذرات دی‌اکسید تیتانیم رشد نکرده و در زمان‌های تماس طولانی‌تر می‌میرد. بهترین درصد افزودن نانوذرات به سیمان، برای داشتن ویژگی ضدباکتریایی 1% می‌باشد. بنابراین با این روش، می‌توان پوشش‌های سیمانی ضدمیکروبی به منظور محافظت از تخریب بیولوژیکی تولید نمود.