سازوکارهای نظام راهبری شرکتی و خوش‌بینی مدیریتی

هدف این پژوهش، بررسی اثر سازوکارهای نظام راهبری شرکتی بر خوش‌بینی مدیریت در شرکت‌های پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران است. مطالعات نشان داده که خوش‌بینی مدیریت می‌تواند بر تصمیمات وی در خصوص شرکت اثرگذار باشد و منجر به فعالیت‌های کاهندۀ ارزش گردد. جامعۀ آماری این پژوهش، شرکت‌های پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران است و بر اساس شرایط در نظرگرفته شده برای انتخاب نمونه،125 شرکت طی دورۀ 1389 تا 1393، انتخاب و اطلاعات آنها جمع‌آوری و با استفاده از رگرسیون چندگانه آزمون گردیده است. در این پژوهش مدیران خوش‌بین بر اساس معیار سود پیش‌بینی شده و بر اساس تعداد پیش‌بینی‌های خوش‌بینانه سود به تعداد کل پیش‌بینی‌های سود شناسایی شده‌اند. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که از میان سازوکارهای انتخاب شده از نظام راهبری شرکتی، مالکیت مدیریت، تمرکز مالکیت و ویژگی‌های هیئت‌مدیره شامل عدم دوگانگی وظیفه، اندازه و استقلال هیئت‌مدیره، مالکیت مدیریت و استقلال هیئت‌مدیره توانسته میزان خوش‌بینی مدیران را کاهش دهد؛ لیکن سایر سازوکارهای منتخب پژوهش اثر معناداری بر خوش‌بینی مدیریتی نداشته است. همچنین می‌توان گفت با شناسایی سوگیری‌های رفتاری مانند خوش‌بینی مدیران، نظام راهبری شرکتی باید به‌سوی ایفای نقشی جدید با عنوان نظام راهبری شرکتی رفتاری حرکت نماید.