ساخت و مشخصه‌یابی خواص داربست کامپوزیتی ژلاتین- فلوئورهیدروکسی آپاتیت به منظور کاربرد در مهندسی بافت استخوان و بررسی نحوه اتصال سلولی

نویسندگان

  • زهرا طاهریان دکتری مهندسی مواد، دانشکده مهندسی مواد و متالورژی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران
  • محمد سلطانی دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی مواد، دانشکده مهندسی مواد و متالورژی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران
  • مردعلی یوسف‌پور دانشیار گروه مهندسی مواد، دانشکده مهندسی مواد و متالورژی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران
چکیده مقاله:

مقدمه: آسیب ­های استخوانی یکی از چالش ­های علم پزشکی محسوب می­ شوند که هر ساله هزینه زیادی را در دنیا برای درمان به خود اختصاص داده­اند. فلوئورهیدروکسی آپاتیت در ارتقاء یکپارچه ­سازی استخوان و ایمپلنت­ های دندانی، افزایش تراکم استخوان و میزان کلسیم و تسریع بهبودی شکستگی­ های استخوانی نقش موثری را ایفا می­کنند. مواد و روش ­ها: در این تحقیق پودر فلوئورهیدروکسی آپاتیت و داربست­ های کامپوزیتی با درصدهای وزنی متفاوت (40، 50 و 60) از فلوئورهیدروکسی آپاتیت به ترتیب با استفاده از مکانیزم ­های هم رسوبی و خشک­سازی انجمادی ساخته شدند. برای بررسی خواص میکروسکوپی داربست­ های کامپوزیتی از میکروسکوپ الکترونی روبشی استفاده شد. همچنین آزمون­ های XRD و FTIR برای ارزیابی خلوص نمونه­ های ساخته شده به کار گرفته شدند. علاوه بر این، به منظور ارزیابی خواص بیولوژیکی داربست­ های کامپوزیتی آزمون­ های MTT و ALP مورد استفاده قرار گرفتند و در نهایت استحکام داربست ­ها و میزان جذب آب در آن­ها مورد مطالعه قرار گرفت. تجزیه تحلیل داده­ ها با استفاده از ANOVA یک طرفه انجام گرفت. یافته­ ها:تحقیقات میکروسکوپی نشان دهنده یک میکروساختار متخلخل با قطر منافذ در محدوده 100-350 میکرومتر می ­باشند که برای رشد و تکثیر سلول ­های استئوبلاست قابل قبول است. علاوه بر این، نتایج حاصل از XRD و FTIRعدم وجود ناخالصی در نمونه ­ها را تایید کردند. همچنین عدم سمیت نمونه­ ها و فعالیت مناسب سلول ­های استخوانی با استفاده از آزمون سنجش سمیت­زایی (بعد از 3 و 7 روز) و آلکالین فسفاتاز ( بعد از 3، 7 و 14 روز) تایید شد، بطوریکه داربست با 60 درصد وزنی فلوئورهیدروکسی آپاتیت زیست سازگاری و فعالیت آلکالین فسفاتازی بیشتری را در مقایسه با دو داربست دیگر نشان داد. علاوه بر این، مدول یانگ و استحکام شکست به طور میانگین برای نمونه­ ها 40 و 7 مگا پاسکال بدست آمد که برای کاربرد در مهندسی بافت استخوان مناسب است. نتیجه­ گیری: نتایج نشان دادند که بکارگیری فلوئور هیدروکسی آپاتیت در کنار ژلاتین نه تنها خواص بیولوژیکی بلکه خواص مکانیکی داربست را نیز بهبود می بخشد. علاوه بر این، نتایج بدست آمده قابلیت بالقوه استفاده از داربست­ های ساخته شده برای ترمیم بافت استخوان را تاکید می­کنند.

برای دانلود باید عضویت طلایی داشته باشید

برای دانلود متن کامل این مقاله و بیش از 32 میلیون مقاله دیگر ابتدا ثبت نام کنید

اگر عضو سایت هستید لطفا وارد حساب کاربری خود شوید

منابع مشابه

ساخت، مشخصه‌یابی و ارزیابی زیستی داربست کامپوزیتی سدیم آلژینات- فلوئورهیدروکسی آپاتیت به منظور کاربرد در مهندسی بافت استخوان

هیدروکسی آپاتیت به دلیل زیست سازگاری و داشتن ترکیب شیمیایی مشابه ماتریس معدنی استخوان، به عنوان ماده جایگزین استخوان مورد توجه قرار گرفته است. علی‌رغم برخورداری هیدروکسی آپاتیت از خواص زیستی مناسب، این ماده از خواص مکانیکی ضعیفی برخوردار است. فلوئورهیدروکسی آپاتیت به علت دارا بودن پایداری حرارتی بالاتر نسبت به هیدروکسی آپاتیت، خواص مکانیکی بهتری دارد و ترکیب آن با آلژینات به صورت داربست کامپوزی...

متن کامل

ساخت داربست کامپوزیتی متخلخل برای مهندسی بافت استخوان بر پایه ژلاتین و هیدروکسی آپاتیت، قسمت اول: نتایج کشت سلولی

ژلاتین، پروتئین مشتق شده از جز آلی استخوان (کلاژن) است که تلفیق آن با جز معدنی استخوان (هیدروکسی آپاتیت) می تواند خواصی بسیار نزدیک به خواص استخوان طبیعی فراهم آورد، لذا در این تحقیق داربست کامپوزیتی ژلاتین و هیدروکسی آپاتیت به عنوان جایگزین تخریب پذیر استخوانی پیشنهاد گردیده است. ساخت این داربست ها از طریق فرآیند ریخته گری حلال (بدون استفاده از هیچگونه حلال آلی به منظور افزایش درجه زیست سازگار...

متن کامل

بررسی نشت و میزان فعالیت آلکالین فسفاتاز رفتار سلول‌های استئوبلاست بر روی داربست‌های سه بعدی کامپوزیتی کیتوسان-ژلاتین/هیدروکسی آپاتیت

سابقه و هدف: در سال‌های اخیر، داربست‌های کامپوزیتی ساخته شده از پلیمرها و سرامیک‌های زیست فعال، به علت خواص برتر آنها، کاربرد وسیعی در مطالعات مهندسی بافت استخوان پیدا کرده‌اند. در میان پلیمرهای مختلف، کیتوسان و ژلاتین، به علت خواص مطلوبشان توجه بیشتری را به خود جلب کرده‌اند. در این مطالعه، با استفاده از این دو پلیمر و نیز هیدروکسی آپاتیت که به بخش معدنی استخوان انسان شباهت دارد، داربست کامپوزی...

متن کامل

بررسی خواص فیزیکوشیمیایی داربست کامپوزیتی کیتوسان-ژلاتین-هیدروکسی آپاتیت تهیه شده به روش خشکاندن انجمادی

سابقه و هدف: با توجه به ساختار کامپوزیتی استخوان طبیعی ، با طراحی مواد کامپوزیتی پلیمر – سرامیک می توان داربستی ایده آل برای مهندسی بافت استخوان به منظور افزایش خواص مکانیکی ،بیولوژیکی وفیزیکی به دست آورد.هدف از این مطالعه بررسی تأثیر مقادیر مختلف پلیمری ژلاتین در داربست کامپوزیتی، کیتوسان- ژلاتین- هیدروکسی آپاتیت و همچین تأثیر تغییر فاز سرامیکی هیدروکسی آپاتیت به بتا تری کلسیم فسفات در خواص ای...

متن کامل

ساخت داربست‌های هیبریدی نانولیفی از پلی‌لاکتیک اسید-گرافن و ژلاتین برای کاربرد در مهندسی بافت استخوان

فرضیه: در بین نانوساختارها، نانوالیاف و نانوذرات به دلیل داشتن سطح ویژه زیاد و زیست‌سازگاری عالی کارایی چشمگیری در مهندسی بافت و رهایش کنترل‌شده دارو دارند.روش‌ها: در این پژوهش، تولید داربست‌های نانولیفی از پلی‌لاکتیک اسید (PLA)، ژلاتین (Gel) و گرافن (G) به‌منظور ارزیابی کاربرد آن‌ها در مهندسی بافت استخوان بررسی شده است. به‌کارگیری ترکیب پلیمر طبیعی ژلاتین به همراه پلیمر سنتزی PLA به استفاده هم...

متن کامل

امکان سنجی و بررسی ساخت داربست کاپا-کاراگینان/نانوالیاف فیبروئین ابریشم به منظور استفاده در مهندسی بافت استخوان

آسیب استخوانی یکی از چالش­های علم پزشکی محسوب می­شود که هر ساله هزینه زیادی را در دنیا برای درمان به خود اختصاص داده است. امروزه، ساخت داربست مناسب به منظور جایگزینی برای بافت از دست رفته با هدف بازسازی، ترمیم و بازگرداندن عملکرد بافت، جهت درمان آسیب استخوانی به طورگسترده­ای مورد بررسی قرار گرفته است. ترکیب پروتئین-پلی ساکارید در داربست­ها با قابلیت ترغیب تشکیل آپاتیت استخوانی یک روش قابل قبول ...

متن کامل

منابع من

با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید

ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده

{@ msg_add @}


عنوان ژورنال

دوره 43  شماره 2

صفحات  131- 147

تاریخ انتشار 2019-06-22

با دنبال کردن یک ژورنال هنگامی که شماره جدید این ژورنال منتشر می شود به شما از طریق ایمیل اطلاع داده می شود.

میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com

copyright © 2015-2023