زادآوری طبیعی گونه های درختی در ارتباط با ویژگی های روشنه ها در یک راشستان طبیعی (مطالعه موردی: بخش گرازبن جنگل خیرود)

بررسی و تشخیص فرایندهای طبیعی در اکوسیستم‌های جنگلی از قبیل توالی و وجود روشنه‌ها، امروزه در مدیریت جنگل جزء اهداف به روز شده است. به‌منظور بررسی زادآوری گونه‌های درختی در رابطه با اندازه و شکل روشنه‌ها و همچنین شیب و جهت آنها در روی زمین، تحقیقی در جوامع راشستان موجود در بخش گرازبُن از جنگل آموزشی و پژوهشی دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران انجام شد. با جنگل‌گردشی، سه قطعه نمونه 25 هکتاری مربعی شکل در داخل پارسل‌های 317، 318 و 319 انتخاب گردید و با گردش در داخل هر یک از قطعات 25 هکتاری، روشنه‌ها شناسایی شدند. سپس در داخل هر روشنه با روش آماربرداری صددرصد، نوع گونه‌های زادآوری شده یادداشت گردیدند. این بررسی نشان داد که گونه‌های راش، پلت، ممرز و ملج در همه روشنه‌ها حضور داشته، ولی از لحاظ آماری تفاوت معنی‌داری بین فراوانی نوع گونه‌ها با اندازه مساحت روشنه‌ها یافت نشد. بیشترین فراوانی گونه‌ها نیز در اشکال بیضوی روشنه‌ها مشاهده شدند. با بدست آوردن شیب و جهت هر یک از روشنه‌ها و تقسیم‌بندی شیب آنها به چهار طبقه شیب مختلف این نتیجه بدست آمد که در طبقه شیبی 11 تا 20 درصد، تعداد زادآوری راش و پلت نسبت به سایر طبقات بیشتر می‌باشد. همچنین در روشنه‌هایی با جهت جنوب‌غربی گونه‌های راش، پلت، ممرز و ملج نسبت به سایر جهات استقرار روشنه‌ها دارای فراوانی بیشتری بودند. با بررسی تعداد کل گونه‌های مستقر شده در داخل روشنه‌ها با توجه به شکل زمین، این نتیجه حاصل شد که گونه راش در روی دامنه استقرار بهتری نسبت به سایر گونه‌ها داشته و سپس پلت و ممرز بهترین استقرار را نشان دادند.