ریزرخساره‏ ها، محیط رسوبی و تغییرات نسبی سطح آب دریا در سازند روته، برش‏ های سنگسر و مکارود، البرز مرکزی

سازند روته دومین چرخۀ رسوب‏گذاری پرمین در حوضۀ البرز است. مطالعات صحرایی و پتروگرافیکی در برش‏های سنگسر (دامنۀ جنوبی البرز مرکزی) و مکارود (دامنۀ شمالی البرز مرکزی) نشان‏دهندۀ این است که رسوبات سازند روته شامل 19 ریزرخسارۀ کربناته و یک سنگ رخسارۀ سیلیسی-آواری هستند که در پرمین میانی در کمربندهای رخساره‏ای پهنۀ جزرومدی تا دریای باز از یک رمپ کربناتۀ هم‏شیب بایوکلاستی در حاشیۀ جنوبی غیرفعال پالئوتتیس واقع در شمال ابرقارۀ گندوانا در یک منطقۀ گرمسیری نهشته شده‏اند. رسوبات سازند روته در هر دو برش عمدتاً در محیط رمپ درونی نهشته شدند اما ضخامت رسوبات نهشته شده در کمربندهای رخساره‏ای دریای باز در برش سنگسر از برش مکارود بیشتر است. اجزای اصلی سازندۀ رسوبات شامل انواع جلبک‏ها، فرامینیفرها و متازوآن‏ها از قبیل اکینودرم‏ها، بریوزوئرها، گاستروپودها، براکیوپودها، استراکودآ، تریلوبیت‏ها، دوکفه‏ای‏ها و اسفنج‏ها توزیع متفاوتی را در زیرمحیط‏های مختلف پلاتفرم کربناته نشان می‏دهند. بررسی تغییرات نسبی سطح آب دریا در این تحقیق، بر اساس مشاهدات صحرایی و آنالیز رخساره‏ای است. این مطالعات به تشخیص دو سکانس رسوبی ردۀ پایین در برش سنگسر و سه سکانس رسوبی ردۀ پایین در برش مکارود منجر گردید. مرز سکانس‏ها توسط ناپیوستگی‏های فرسایشی، ولکانیک‏ها، افق‏های خاک دیرینه، ظهور ریزرخساره‏های جزرومدی و ریزرخساره‏هایی که نشان‏دهندۀ حداکثر افت سطح آب دریا در هر سکانس هستند، مشخص می‏شود. عمیق‏ترین ریزرخساره‏ها نیز به‏عنوان سطوح نشان‏دهندۀ حداکثر پیشروی آب دریا در نظر گرفته شده‏اند. رسوبات سازند روته در هر دو برش بخشی از ابرچرخۀ ترانسپکاس (زیرسکانس آبزاروکای II) هستند. بیشترین عمیق‏شدگی آب دریا در بخش‏های میانی سازند روته است و روند کلی تغییرات سطح آب دریا در این سازند با تغییرات جهانی سطح آب دریا در پرمین مطابقت دارد.