رویکرد آینده‌پژوهانه در سیاستگذاری دانشگاههای صنعتی مبتنی بر پویش محیطی روندهای جهانی آموزش عالی

دانشگاه یکی از مهم‌ترین پیشرانهای توسعة کشورهای مختلف محسوب می‌شود. این نهاد مهم اجتماعی به‌دلیل نقش و رسالتی که در تربیت نیروی انسانی، آموزش مهارتها و روشهای مورد نیاز برای اجرای امور مختلف دارد، همواره در سیاستگذاریها و تصمیم‌گیریهای مهم برای توسعه مورد توجه بوده است. نقش دانشگاههای صنعتی در توسعة کارآفرینی و نوآوری در جامعه و دستیابی به پیشرفتهای فنی و اقتصادی چشمگیر است. از این رو، از دانشگاههای صنعتی ایران انتظار می‌رود که در توسعه و پیشرفت کشور یکی از مهم‌ترین‌ نقش‌آفرینان باشند. نکتة حایز اهمیت آن است که دانشگاههای صنعتی ایران جدا و مصون از تحولات محیطی خود نیستند؛ به عبارت روشن‌تر، تحولات فضای ملی و بین‌المللی نقش مهمی در اثربخشی و نقش‌آفرینی این دانشگاهها دارد. پاسخگویی به نیازهای ملی برای ارتقای مهارتها، تأمین منابع انسانی و ترویج آموزشهای فنی و مهندسی مورد نیاز برای دستیابی به اهداف ملی از یک سو و حضور در عرصة رقابت‌پذیری بین‌المللی و هماوردی با مؤسسات همتای معتبر جهانی از سوی دیگر، از مهم‌ترین تعاملات دانشگاههای صنعتی ایران با محیط پیرامونی محسوب می‌شود. با توجه به این مهم، در این مقاله تلاش شده است تا با بهره‌گیری از روشهای مطالعه تطبیقی، تحلیل محتوای اسناد و مدارک و تحلیل روند و کارگاه مدلی پیشنهاد شود و از منظر آینده‌پژوهی مهم‌ترین روندهای مرتبط با دانشگاههای صنعتی جهان شناسایی و بر اساس مدل، توصیه‌های سیاستگذاری تدوین شود.