روند تغییرات فصلی الگوی باد در خلیج فارس

در این تحقیق داده‌های اندازه و سمت باد اندازه­گیری شده در 7 ایستگاه هواشناسی موجود در طول ساحل شمالی خلیج فارس (شامل: آبادان، بوشهرساحلی، دیر، کنگان‌جم، کیش، بندرلنگه و بندرعباس) با هدف تعیین الگوی تغییرات باد منطقه در یک دوره بلند مدت مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور الگوی کلیِ ماهانه، فصلی و سالانه‌ی باد و به طور همزمان روند تغییرات آن در ساعات مختلف شبانه-روز از روش­های مختلف تحلیل شده است. بررسی‌ها نشان داد که در مناطق مختلفِ سواحل شمالی خلیج فارس، شکل‌گیری بادها به عوامل مختلفی همچون موقعیت خط ساحل، شرایط مختلف فصلی و وجود عوارض ساحلی مانند کوه‌ها بستگی دارد. به گونه­ای که با پیش­روی از نیمه­ی غربی به شرقِ خلیج فارس از قدرت بادهای نظام‌مند کاسته شده و نسیم‌های دریا و خشکی به واسطه­ی نزدیک شدن کوه‌ها به ساحل تأثیرات بیشتری بر الگوی باد منطقه می‌گذارند. در فصل زمستان، بادهای نظامند حاکم بر نیمه غربی خلیج فارس ناشی از حضور کم فشارهای غربی هستند در حالی که طی تابستان، الگوی تغییر بادهای این منطقه ناشی از گسترده شدن کم فشار حرارتی شمال غرب هند است. در فصل تابستان، ، یک نظام کم فشار میان مقیاس بر روی الگوی باد برای نیمه شرقی خلیج فارس اثر گذار است که بادهایی با جهت شمال‌شرقی تا جنوب‌شرقی را در این منطقه ایجاد می‌نمایند. در حالی که بادهای نظام­مند در غرب منطقه اهمیت بیشتری دارند برای ایستگاه‌های شرقی خلیج فارس حاکمیت با نسیم دریا و نسیم‌‌خشکی است. نتایج نشان داد که در این منطقه نسیم دریا و خشکی در تمام سال وجود دارند و سرعت آنها با حرکت به سمت شرق کاهش حدود 2 الی 3 متر بر ثانیه­ای را تجربه می‌نماید. از دیگر نتایج به دست آمده این است که به طور متوسط نسیم دریا در تابستان پرتکرار و قوی‌تر از سایر فصول بوده و در مقایسه با نسیم‌‌خشکی تندی بیشتری نیز دارد. با این وجود در فصل زمستان به علت طولانی بودن شب نسبت به روز، درصد فراوانی وقوع نسیم‌‌خشکی بیشتر از نسیم دریا به دست آمده اما همچنان از شدت کمتری نسبت به نسیم روزانه برخوردار است.