روش رتبه بندی فازی برای انتخاب پورتفوی بهینه در بورس اوراق بهادار تهران

مسئله انتخاب پورتفوی سهام از جمله مسائل مهم تخصیص سرمایه و بودجه بندی در مدیریت مالی است که از دیرباز الگوهایی جهت انتخاب بهینه آن ارائه شده است. در این مقاله یک روش رتبه بندی فازی برای این منظور ارائه می شود. این تحقیق به صورت پیمایشی در بازار بورس اوراق بهادار تهران انجام شده است. جامعه آماری آن شامل 50 شرکت برتر بورس تهران در سال 1387 است. با بررسی داده های مالی این شرکت ها، 20 شرکت به عنوان نمونه اماری انتخاب و بازده های هفتگی آنها برای سال 1387 محاسبه شده اند. در این تحقیق 20000 پورتفو با استفاده از یک برنامه کامپیوتری تولید شده که هر کدام شامل 20 شرکت مختلف است که میزان سرمایه گذاری آنها در بازه %0 تا %100 و به صورت کاملا تصادفی انتخاب شده اند. عدم قطعیت بازده هر پورتفوی تصادفی با استفاده از یک عدد فازی ذوزنقه ای نشان داده شده است. سپس یک شاخص رتبه بندی مورد استفاده قرار می گیرد که به تصمیم گیرنده اجازه می دهد تا پورتفوهای گوناگون را مقایسه و بهترین را انتخاب کند. نتایج تحقیق نشان می دهد که می توان چند پورتفوی بهینه را متناسب با میزان ریسک گریزی سرمایه گذار در بازه های مختلف رتبه بندی کرد. در این تحقیق سه پورتفوی بهینه پیشنهاد شده است.