روشی برای پیش‌بینی رخداد توفان‌های تندری با طرح دو بررسی موردی

در این تحقیق کوشش شده است تا شیوه پیش‌بینی وقوع توفان تندری با استفاده از درخت تصمیم‌گیری (decision tree) عرضه شود. این روش که می‌تواند راهنمای خوبی برای پیش‌بین‌های هواشناس باشد، به کمک خروجی‌های هر مدل منطقه‌ای قابل بررسی است. از این رو، در این مقاله ضمن بررسی الگوهای بزرگ‌مقیاس جوّ در بررسی‌های موردی، با تحلیل برخی از مهم‌ترین خروجی‌های مدل منطقه‌ای MM5 با درجه تفکیک 35 کیلومتر برای پیش‌بینی توفان تندری (همگرایی جریان در سطح زمین، سرعت قائم در لایه‌های زیرین جوّ، میزان رطوبت و فرونشست جریان در لایه‌های میانی و بالایی جوّ)، از آنها در درخت تصمیم‌گیری استفاده شده است. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که شاخص‌های بزرگ‌مقیاس وقوع توفان تندری مشابه غالب ناپایداری‌های جوّی است و پیش‌بینی این پدیده نیازمند اجرای مدل‌های منطقه‌ای میان‌مقیاس است. آستانه مقادیر عددی خروجی‌های رطوبت نسبی و فرونشست جریان در لایه‌های میانی جوّ در ایستگاه مهرآباد تهران با مقادیر آستانه‌ای موجود برای رخداد توفان هم‌خوانی دارد اما مقادیر عددی سرعت قائم در تراز 850 میلی باری در این مدل با آستانه‌های موجود هماهنگ نیست. همچنین مقادیر عددی برخی از مهم‌ترین شاخص‌های صعود ( LI ، KI ،SWEAT و CAPE) براساس نمودار skew-t در ایستگاه یادشده با آستانه‌های موجود در جدول‌های عرضه شده برای رخداد توفان تندری در دیگر تحقیقات همخوان است. از این رو می‌توان با اعمال مقادیر عددی پیش‌بینی شده پارامترهای موردنیاز برای تحلیل نقشه‌های skew-t به آستانه‌های یادشده اطمینان کرد.