روش‌های بهبود کیفیت نهال (افزایش شاخه‌دهی) در نهالستان

کیفیت بالای نهال در نهالستان عامل مهمی در زودباردهی و اندازه درختان در باغ می‌باشد. کیفیت نهال با میزان رشد پایه، تمایل رقم به تولید شاخه، شرایط آب و هوایی در طول فصل رشد، کارایی تیمارهای مختلف افزایش‌دهنده شاخه‌زایی و دوره شروع رشد شاخه‌های جوان در ارتباط می‌باشد. تعداد شاخه‌های جانبی فرصتی را برای تشکیل ساختار خوب درخت در آینده فراهم می‌سازد. به علاوه ارتفاع، محل و زاویه باز شاخه‌ها عملکردهای بیشتر و بهتری را نتیجه می‌دهد. درختان با قطر بزرگ‌تر، بیشتر رشد کرده و عملکردهای بالاتری در چهار تا پنج سالگی نسبت به درختان با قطر کوچک‌تر دارند. تعداد زیادی از ارقام تجاری، شاخه جانبی کمی را به واسطه غالبیت انتهایی قوی ایجاد می‌کنند. سربرداری با کاهش غالبیت انتهایی، سبب تحریک به رشد جوانه‌هایی می‌گردد که ممکن است برای همیشه خفته بمانند. از طرفی سربرداری همیشه برای افزایش شاخه‌زایی نتایج رضایت‌بخشی را به دلیل توسعه تعداد کم شاخه و زاویه بسته ایجاد شده در بر ندارد و کاربرد تنظیم‌کننده‌های رشد ممکن است الزامی باشد. بنزیل آدنین یکی از تنظیم‌کننده‌های رشد می‌باشد که به عنوان عامل شاخه‌زا در نهالستان‌ها و باغات جوان بکار می‌رود. سیتوکینین‌ها از جمله بنزیل آدنین به تنهایی یا در ترکیب با جیبرلین‌ها به منظور غلبه بر غالبیت انتهایی و افزایش توسعه شاخه‌های جانبی استفاده می‌گردند. روش استفاده و غلظت مواد شیمیایی برای دست‌یابی به نتایج قابل قبول فیزیولوژیکی در درختان میوه مختلف اهمیت دارد. در این مقاله، با توجه به اهمیت ارتقای کیفیت نهال، به بررسی روش‌های افزایش تولید شاخه جانبی نهال در نهالستان پرداخته شده است.