رعایت اعتدال مزاج و میانه‌روی دو اصل مهم در فرهنگ غذایی پارسیان عهد هخامنشی

طبق گزارش برخی مورخان و نویسندگان یونانی و رومی، میانه‌روی در مصرف خوراک‌ها و رعایت اعتدال مزاج، دو اصل مهم در فرهنگ غذایی پارسیان در عهد هخامنشی بوده‌ است؛ اما تاکنون در پژوهش‌های مختلف مربوط به تاریخ هخامنشیان، این موضوع به‌ دقت مورد بررسی قرار نگرفته است. با توجه به این که تنها در منابع کلاسیک تاریخ هخامنشی، به این دو نکته غذایی اشاره شده، در این پژوهش برآنیم تا با بررسی دقیق منابع مذکور، و با دیدگاهی انتقادی نسبت به این آثار و تطبیق منابع کلاسیک با دیگر شواهد تاریخی، باستان‌شناختی، زبان‌شناختی و حتی اسطوره‌شناختی موجود، ضمن بررسی صحت و سقم این گفتار، مشخص نماییم که منظور از پارسیان در منابع نامبرده، کدام گروه‌ها و طوایف قوم پارس است؟ نتایج بررسی‌ها حاکی از آن است که شواهد متعددی در منابع کلاسیک، برای تایید این سخن در ادوار مختلف تاریخ هخامنشی- دست‌کم از آغاز تا پایان فرمانروایی اردشیر دوم- وجود دارد؛ اما این دو اصل غذایی را، طبق گزارش‌های قابل ‌اطمینان مندرج در منابع کلاسیک، تنها می‌توان به ‌­عنوان جزیی مهم از فرهنگ غذایی اشراف و نخبگان نظامی، شاه و دربار و نیز برخی قبایل قوم پارس محسوب داشت؛ نه تمام قبایل و طوایف قوم پارس در روزگار هخامنشیان.