ردپای انتشار گازهای گلخانه‌ای حاصل از تولید ماده خام بالقوه سوخت بیودیزل (مطالعه موردی)

افزایش فعالیت‌های صنعتی و کشاورزی، منجر به انتشار گازهای گلخانه­ای و بروز چالشی جدی در مدیریت محیط زیست شده است. از این رو، توجه به منابع تجدیدپذیر و پاک انرژی بیشتر شده است. در این راستا برای تولید ماده خام بالقوه این قبیل سوخت‌ها، نیاز به مصرف نهاده‌هایی با پتانسیل آلودگی زیست محیطی می‌باشد. بر این اساس، در این تحقیق ردپای انتشار گازهای گلخانه‌ای حاصل از تولید بادام‌زمینی به عنوان یک ماده خام بالقوه برای تولید سوخت بیودیزل در استان گیلان مورد مطالعه قرار گرفت. داده­های لازم، از طریق پرسش‌نامه و مصاحبه حضوری با 75 کشاورز به‌دست آمد. مزارع بادام زمینی در سه اندازه کمتر از نیم هکتار، نیم تا یک هکتار و بزرگتر از یک هکتار طبقه­بندی شدند. نتایج نشان داد، میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای در تولید بادام‌زمینی در استان گیلان، 29/822 کیلوگرم معادل دی‌اکسید کربن در هکتار بود. دو نهاده سوخت دیزل و ماشین‌ها به ترتیب با 90/57 و 6/18 درصد، بیشترین سهم از انتشار گازهای گلخانه­ای در تولید بادام زمینی را به خود اختصاص دادند. تفاوت مجموع انتشار گازهای گلخانه‌ای بر واحد سطح در مزارع  با مساحت کمتر از نیم هکتار و بزرگتر از یک هکتار در سطح پنج درصد معنی‌دار بود و زمین‌های با مساحت بزرگتر  از یک هکتار از انتشار گازهای گلخانه‌ای کم‌تری در واحد سطح برخوردار بودند. همچنین میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای ناشی از تولید بادام‌زمینی به عنوان ماده خام بالقوه، برای تولید یک لیتر سوخت بیودیزل برابر 17/1 کیلوگرم معادل دی‌اکسید کربن در هکتار تعیین گردید.