رابطه هوش اخلاقی ومهارت های اجتماعی با عملکرد تحصیلی دانش آموزان دبیرستان های عشایری شیراز

هدف این پژوهش بررسی رابطه هوش اخلاقی و مهارت‌های اجتماعی با عملکرد تحصیلی دانش آموزان است. جامعه آماری پژوهش را دانش آموزان دبیرستان‌های عشایری شیراز که در سال تحصیلی 93-92 مشغول به تحصیل بوده تشکیل داده است تعداد آن شامل 900 نفر بوده و حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان 269 نفر برآورد و به شیوه نمونه گیری صورت تصادفی طبقه‌ای انتخاب گردیده است. از سه پرسشنامه هوش اخلاقی، مهارت‌های اجتماعی ماتسون و عملکرد تحصیلی فام وتیلور استفاده گردیده و با استفاده از شاخص‌های آمار توصیفی مانند فراوانی، درصد و نمودار و روش‌های آمار استنباطی مانند همبستگی، رگرسیون، تی نمونه‌های مستقل و تحلیل واریانس تحلیل گردید. یافته‌های پژوهش نشان داد بین هوش اخلاقی و مهارت اجتماعی با عملکرد تحصیلی دانش آموزان رابطه مثبت معنی دار وجود دارد.بین ابعاد هوش اخلاقی به جز راستگویی با عملکرد تحصیلی رابطه مثبت معنی دار وجود دارد. همچنین بین ابعاد مهارت اجتماعی (مهارت اجتماعی مناسب، رفتارهای غیر اجتماعی، پرخاشگری و رفتارهای تکانشی، برتری طلبی، اطمینان زیاد به خویشتن داشتن و رابطه با همسالان) با عملکرد رابطه معنی دار وجود دارد. اما رابطه بین دو بعد رفتارهای غیر اجتماعی، پرخاشگری و رفتارهای تکانشی با عملکرد تحصیلی معنی دار ولی منفی می‌باشد مدل تاثیرهوش اخلاقی و مهارت‌های اجتماعی بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان معنی دار بود . ضرایب بتا نیز نشان داد که هوش اخلاقی و مهارت های اجتماعی پیش بینی کننده معنی داری برای عملکرد تحصیلی دانش آموزان بودند و مهارت اجتماعی تاثیر بیشتری را بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان دارد.