رابطه محبوبیت اجتماعی اعضای هیئت علمی با ارزشیابی دانشجویان از آنان در دانشگاه لرستان

چکیده یکی از راه‌های افزایش کارایی و اثربخشی دانشگاه‌ها، ارزشیابی وجوه و ابعاد گوناگون آن است. با عنایت به کاهش تقاضای اجتماعی برای آموزش عالی متأثر از رشد کمّی دانشگاه‌ها طی یک دهه اخیر، تحلیل و ارزیابی کیفی مورد توجه برنامه‌ریزان آموزشی قرار گرفته است. در این بین توجه به نظرات دانشجویان به عنوان مشتریان اصلی این نظام می‌تواند مرجع مناسبی برای درک شرایط حاکم بر فضای کیفی دانشگاه‌ها باشد. هدف کلی پژوهش حاضر تعیین رابطه محبوبیت اجتماعی اعضای هیئت علمی با نحوه ارزشیابی دانشجویان از آنان در دانشگاه لرستان است. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان رشته‌های مختلف است که از روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای استفاده و تعداد 500 نفر انتخاب شدند. در پژوهش حاضر از دو پرسش‌نامه محقق‌ساخته محبوبیت‌سنجی اجتماعی با 30 پرسش پنج‌گزینه‌ای و پرسش‌نامه ارزشیابی علمی اساتید با 15 پرسش پنج‌گزینه‌ای برای جمع‌آوری اطلاعات استفاده شد. برای تعیین روایی محتوایی پرسش‌نامه‌ها از نظرات اساتید دانشگاه و برای تعیین پایایی از آلفای کرونباخ استفاده شد. نخستین یافته پژوهش حاضر بیانگر همبستگی مثبت و معنی‌داری بین دو متغیر محبوبیت اجتماعی اساتید و ارزشیابی علمی دانشجویان از آنان است. یافته دیگر پژوهش مؤید آن است که متغیر توان علمی بیش از متغیر توان آموزشی تغییرات مربوط به محبوبیت اجتماعی اعضای هئیت علمی را تبیین می‌کند. همچنین از بین مؤلفه‌های محبوبیت اجتماعی، اعتبار ارتباطی و اعتبار مدیریتی اساتید بیشترین رابطه را با محبوبیت اجتماعی آنان دارد.