رابطه بین دینداری و اخلاق کار (مورد مطالعه: کارمندان ادارات دولتی شهر اقلید)

بدون تردید یکی از عوامل مؤثر بر توسعه­ی اجتماعی، اخلاق کار افراد و یکی از عوامل مؤثر بر رفتار و نگرش انسان­ها، دینداری است. افرادی که مذهب در زندگیشان نقش پررنگ­تری دارد احتمالاً تمایل و علاقه­ی بیشتری برای رعایت معیارهای اخلاقی، نظم و انضباط، و مسئولیت­پذیری داشته باشند. این تحقیق با هدف بررسی رابطه­ی بین میزان دینداری و اخلاق کار کارمندان ادارات دولتی مستقر در شهر اقلید انجام گرفته است. مطالعه به روش پیمایش با استفاده از نمونه‌گیری طبقه‌بندی انجام گرفت. داده‌های پژوهش از طریق پرسشنامه و از یک نمونه­ی 300 نفری از 42 اداره­ی دولتی مستقر در شهر اقلید استان فارس گردآوری شده است. توزیع فراوانی پاسخگویان بر حسب   شاخص­های مختلف دینداری و اخلاق کار نشان‌دهنده­ی شاخص بالاتر از حد متوسط میزان دینداری و اخلاق کار در جمعیت مورد مطالعه است. ماتریس ضرایب همبستگی بین متغیرهای دینداری با اخلاق کار نشان می‌دهد که همبستگی متغیرهای دینداری اعتقادی (212/0=r)، دینداری مناسکی (338/0=r)، دینداری تجربی (165/0=r) و دینداری پیامدی (346/0=r) با اخلاق کار در سطح 01/0 معنی‌دار است؛ همچنین نتایج حاصل از مدل تبیینی تحلیل مسیر نشان داد که متغیر دینداری پیامدی با ضریب مسیر 35/0 توانسته است به طور مستقیم و دینداری اعتقادی با ضریب مسیر 13/0، دینداری مناسکی با ضریب مسیر 18/0 و دینداری تجربی با ضریب مسیر 02/0 به طور غیر مستقیم بر متغیر وابسته (اخلاق کار) تأثیر گذارد. در مجموع با توجه به مقدار R2 مدل (119/0) مشخص گردید که متغیرهای مستقل این پژوهش تقریباً 12 درصد از تغییرات متغیر اخلاق کار را در کارمندان تبیین می‌کنند.