رابطه بین خودتنظیمی هیجانی، ادراک از محیط یادگیری و تاب آوری تحصیلی: کاربرد مدل یابی دو سطحی دانش آموز و کلاس

هدف مطالعه حاضر رابطه بین خودتنظیمی هیجانی، ادراک از محیط یادگیری و تاب آوری تحصیلی با کاربرد مدل یابی دو سطحی دانش آموز و کلاس درس است. نتایج تحلیل چند سطحی نشان دهنده رابطه مثبت و معنادار بین متغیرهای پژوهش بود. که با وارد کردن متغیر ها در هر دو سطح، رابطه متغیر خودتنظیمی هیجانی با تاب آوری تحصیلی در سطح اول ( سطح001/0 pp) معنادار است. بنابراین مدارس حدود27درصد از واریانس تاب آوری تحصیلی را تبیین می کنند و73 درصد برای عوامل سطح دانش آموزان تبیین شده است.یافته ها نشان داد که عوامل موثر بر تاب آوری تحصیلی دانش آموزان چند سطحی است و برای بررسی تاب آوری تحصیلی دانش آموزان، باید به همه سطوح موثر بر آن توجه شود. و با وارد کردن متغیر ها در هر دو سطح، رابطه متغیر خودتنظیمی هیجانی با تاب آوری تحصیلی در سطح دانش آموز و مولفه های مشارکت، ساختار و حمایت از خودمختاری در سطح کلاس معنادار است.