رابطه بین جو آموزشی و انگیزش درونی با تعهد عاطفی ؛ مطالعه موردی دانشجویان دانشکده مهندسی دانشگاه شیراز

هدف کلی از این پژوهش بررسی رابطه بین جو آموزشی و انگیزش درونی دانشجویان رشته‌های مهندسی برای تحصیل، با تعهد عاطفی آنان در دانشکده مهندسی دانشگاه شیراز بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان کارشناسی دانشکده مهندسی دانشگاه شیراز بود که بر اساس جدول کرجسی و مورگان 258 نفر و با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای نسبی به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار تحقیق شامل پرسشنامه انگیزش درونی چویی و همکاران (2009) و پرسشنامه محقق ساخته جو آموزشی با الهام از پرسشنامه جو سازمانی هالپین و کرافت (1962) و زیر‌مقیاس تعهد عاطفی از پرسشنامه تعهد سازمانی آلن و مایر (1990) بود که پس از محاسبه روایی و پایایی، بین نمونه‌ها توزیع شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از روشهای همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون گام به گام و همزمان استفاده شد. نتایج نشان داد که: 1. متغیر جو آموزشی پیش بینی کننده قوی‌تر تعهد عاطفی دانشجویان است؛ 2. ابعاد علاقه، فشار و ارزش از انگیزش درونی برای تحصیل، قوی‌ترین پیش‌بینی کنندگان تعهد عاطفی دانشجویان بر حسب جنسیت، رشته‌های تحصیلی و محل سکونت آنان است؛ 3. بعد انسجام اجتماعی دانشجو ـ استاد از جو آموزشی، قوی‌ترین پیش‌بینی کننده تعهد عاطفی دانشجویان بر حسب جنسیت، رشته‌های تحصیلی و محل سکونت آنان است.