رابطه «الگوهای ارتباطی زوجین» با «رضامندی زناشویی»

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه «رضامندی زناشویی» با «الگوهای ارتباطی زوجین» انجام گرفت. حجم نمونه که با روش خوشه‌ای چندمرحله‌ای به صورت تصادفی انتخاب شد شامل 121 زوج (242 نفر) از دانشگاه تربیت معلم و حوزه علمیه شهر اصفهان بود. «پایبندی مذهبی» نیز متغیر تعدیل‌کننده بود. برای اندازه‌گیری متغیرهای پژوهشی از پرسشنامه الگوهای ارتباطی زوجین کریستنسن و سالاوی و پرسشنامه مقیاس رضامندی زناشویی اسلامی جدیری و پرسشنامه پایبندی مذهبی جان‌بزرگی استفاده شد. یافته‌ها نشان داد که بین «الگوی ارتباطی سازنده متقابل» با «رضایت زناشویی» رابطه مثبت معناداری وجود دارد (01/0 < p). میان الگوهای ارتباطی «توقع/ کناره‌گیر، توقع/ کناره گیر مرد/ زن»، «توقع/ کناره‌گیر زن/ مرد» و «الگوی ارتباطی اجتنابی متقابل» با «رضایت زناشویی» در سطح (01/0< p) رابطه منفی معناداری وجود دارد. پس می‌توان رضایت زناشویی را از طریق الگوهای ارتباطی پیش‌بینی نمود؛ پایبندی مذهبی نیز یکی از عوامل پیش‌بینی‌کننده رضایت زناشویی است.