رابطة ساختاری توانمندسازی با تعهد به تغییر سازمانی معلم

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطة ساختاری بین توانمندسازی معلمان و میزان تعهد آن­ها به تغییرات سازمانی انجام شده است. به­ منظور گردآوری داده ­ها و دستیابی به اطلاعات از روش توصیفی- پیمایشی و به­ منظور تحلیل داده­ های حاصل از روش تحلیل معادلات ساختاری استفاده شده است. جامعة آماری پژوهش شامل کلیة معلمان زن و مرد مدارس پایة ششم ابتدایی و اول متوسطه[1] (پایة هفتم) استان سمنان شامل (309) نفر بودند که از این تعداد با استفاده از روش نمونه­ گیری تصادفی طبقه­ای نسبی، 185 نفر برای نمونة پژوهش انتخاب شدند و «پرسشنامة تعهد به تغییر» هرزکوتیچ و مایر (2002) و پرسشنامة توانمندسازی معلمان رینهارت و شورت (1994) را تکمیل کردند. پایایی پرسشنامه­ ها با استفاده از آزمون ضریب آلفای کرونباخ معادل (89/0) برآورد و روایی نیز به روش روایی محتوایی بوده است. تجزیه و تحلیل داده­هایِ حاصل از اجرای روش آماری تحلیل عاملی به کمک نرم‌افزار لیزرل نشان داد: 1) توانمندسازی معلمان و تعهد به تغییر سازمانی آن­ها در ابعاد و مؤلفه­ های مختلف از همبستگی سطح بالایی برخوردار است؛ 3) مؤلفه ­های توانمندسازی معلمان از قدرت تبیی ن­کنندگی بالایی برای تعهد به تغییر سازمانی معلمان مطالع ه­شده برخوردارند. توانمندسازی در ابعاد گوناگون و از مسیر اقدامات و راهبردهای سنجیده و برنامه­ریزی­شده، مسئولیت­پذیری، پاسخگویی و انگیزة درونی عملکرد کارآمد و اثربخش را برای معلمان به همراه خواهد داشت. [1] انتخاب جامعة آماری مزبور با عنایت به تغییرات نظام آموزشی در پایه­های مزبور و اجرای دوره­های متعدد توانمندسازی و آموزش­های ضمن خدمت برای جامعة مدنظر در سال­های اخیر بوده است که نوعاً بستر مناسبی برای ارزیابی رابطة توانمندسازی و تعهد به تغییر در جامعه را فراهم می­سازد.