دیپلماسی فرهنگی و قدرت نرم ایران؛ آمریکا در عصر جدید

اساساً منظور از دیپلماسی فرهنگی تلاش برای آگاهی، مشارکت و تأثیر بر افکار عمومی نهادها و دولتهای سایر کشورهاست و یکی از حساس‌ترین مسائل مدیریت فرهنگی مکانیسم به کارگیری ظرفیتهای فرهنگی برای تأثیر برافکار عمومی دولت‌های سایر کشورهاست. رسیدن به مقصد سیاسی، امنیتی همواره از مهمترین اهداف کشورها در تدوین سیاست خارجی‌شان بوده و بخصوص در سالهای نیمه قرن ۲۰ و پس از حوادث یازده سپتامبر رویکردهای جدیدی در دیپلماسی فرهنگی بوجود آمد که به کشورها اجازه می‌دهد با نفوذ بر روی توده‌های خارجی و آوردن آنها به صحنه بین‌الملل به منظور ایجاد فشار مؤثر بر دولتهای آنها به هدف خود برسد و با توجه به هزینه‌ بالای قدرت سخت، بهره‌گیری از قدرت نرم فرهنگی و در قالب اقداماتی همچون نومیدی در میان مردم، تقویت نارضایتی مردم، تأثیرگذاری شدید بر افکار عمومی جامعه، استحاله سیاسی، فرهنگی اولویت پیدا کرده و برای مقابله با این نوع قدرت نرم فرهنگی غرب گام های مناسبی همچون افزایش سطح خودباوری ملی، استفاده از نگاه علمی برای بازسازی دیپلماسی فرهنگی کشور، بهره­گیری از هویت اسلامی مقتدر، تولید علم و فناوری­های نوین، حمایت از فعالیتهای فرهنگی در فضای مجازی را می­طلبد.