در جست‌و‌جوی زبان از دست رفته

«جغرافیای تخیلی»: گفتمان شرق‌شناسانه در بهشت از دست رفته

در بهشت از دست رفته ارجاعات فراوانی به شرق وجود دارد. شرق در چارچوب زمانی- مکانی فراگیر این اثر - در «جغرافیای تخیلی» آن - جایگاه ویژه‌ای دارد. این مقاله به بررسی گفتمان شرق‌شناسانه در شاهکار جان میلتون می‌پردازد. نویسندگان برآنند که این گفتمان را باید در رویکرد اساساً مذهبی و ضد سلطنتی شاعر بازجست. همعنان کردن شرق با شرّ و منش شیطانی را نمی‌توان از «شرق‌شناسی پنهان» بهشت از دست رفته جدا انگاشت ا...

مسئولیت مدنی ناشی از فرصت از دست رفته

  گاهی در اثر تقصیر دیگری، «شخص» فرصت تحصیل منفعت و یا اجتناب از ضرر آینده را از دست می‌دهد، به‌طوری‌که صرف از دست دادن فرصت، ضرر مستقل محسوب شده و عدم جبران چنین فرصت از دست رفته‌ای تآلی فاسد داشته و برخلاف انصاف بوده و موجب افزایش سایر اعمال تقصیرآمیز می‌شود که جبران آن سبب بازدارندگی از تکرار چنین اعمالی می‌شود. از دست دادن فرصت هم در امور مسئولیت مدنی و هم در امور قراردادی مطرح می‌شود که هر...

سرمقاله: چگونه بازارهای از دست رفته را بازیابیم؟ سردبیر

زمان از دست رفته

از دیدگاه اجتماعی، هر فعالیتی که هدفش روشن نباشد، اندکی مشکوک است. خیالپردازی کردن، دلفریبی کردن، در اندیشه ی چیزی بودن، به بطالت وقت گذراندن، بازی کردن، چیزی را خلق کردن، خود را سرگرم کردن ... وقتی که هدفی جز خودشان ندارند پس در همان حد فعالیت به حساب می آیند؛ فعالیتهایی که ارزش خود را از دست داده اند و در گودال تاریک « زمان از دست رفته» پرتاب می شوند. زمانی که باید تلف شود، صرف شود برای جستجو...

رؤیاهای از دست رفته گردشگر تنها

ژان ژاک روسو، نویسنده­ی برجسته و فیلسوف انقلابی عصر روشنگری، پس از تألیف چندین کتاب ﺗﺌﻮریک، سال های پایانی عمرش را به نوشتن کتاب های اتوبیوگرافیک پرداخت. وی در این آثار با ذهنی سرشار از خاطرات آشفته سعی در ترسیم چهره­ی حقیقی خود داشت. آثار اتوبیوگرافیک روسو که شامل «اعترافات»، «گفتگوها» و «رؤیاهای گردشگر تنها» می شوند، به بازسازی تحلیلی شخصیت و تفکر فلسفی این فیلسوف برجسته می پردازند. روسو در «...

«جغرافیای تخیلی»: گفتمان شرق شناسانه در بهشت از دست رفته

در بهشت از دست رفته ارجاعات فراوانی به شرق وجود دارد. شرق در چارچوب زمانی- مکانی فراگیر این اثر - در «جغرافیای تخیلی» آن - جایگاه ویژه ای دارد. این مقاله به بررسی گفتمان شرق شناسانه در شاهکار جان میلتون می پردازد. نویسندگان برآنند که این گفتمان را باید در رویکرد اساساً مذهبی و ضد سلطنتی شاعر بازجست. همعنان کردن شرق با شرّ و منش شیطانی را نمی توان از «شرق شناسی پنهان» بهشت از دست رفته جدا انگاشت ا...