دریچه ای بر سیستم های حمایت برنامه ریزی(PSS) و شرایط استقرار آن در کلانشهرهای کشور ایران

در دهه های گذشته ظهور فناوری جدیدی در جهان به نام فناوری اطلاعات (IT) در تعامل با فناوری های ارتباطی (ICT) بر زندگی خصوصی، اجتماعی و عمومی انسان ها و به ویژه بر کیفیت آن تاثیر گذارده است، به طوری که بدون آن، بسیاری از امور بشر از جمله برنامه ریزی شهرها به عنوان عمده ترین کانون تمرکز انسان ها انجام پذیر نیست.در همین چارچوب،  چندی است در کلانشهرهای کشورهای پیشرفته سیستم حمایت برنامه ریزی (PSS) طراحی و اجرا گردیده است که در مجموع موجب ارتقاء کارآیی و در نهایت افزایش رضایت شهروندان و مدیریت شهری گردیده است. اما در ایران مسئله این است که علیرغم فعالیت های ارزشمندی که در زمینه اتوماسیون شهرداری ها و تلاش در جهت آمادگی سنجی استقرار شهرداری الکترونیک و حرکت در این راستا صورت پذیرفته است، اما سیستم های حمایت برنامه ریزی مورد غفلت واقع گردیده. این در حالی است که به نظر می رسد شرایط استقرار آن در کشور به لحاظ فنی فراهم است. لذا این پژوهش در جهت سنجش فرض طرح شده با روشی توصیفی – تحلیلی مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و اسنادی و مصاحبه با خبرگان به تحقیق پرداخت. بر اساس یافته های تحقیق، پس از طرح مباحث مطرح در سیستم های حمایت برنامه ریزی در جهان، شرایط استقرار بهینۀ آن در کشور مورد بحث واقع گردید که در نهایت مشخص گردید که شرایط فنی استقرار بهینۀ آن در کشور وجود دارد، اما آنچه مانع از استقرار آن و حتی طرح آن گردیده، عدم تناسب آن با فلسفۀ فکری و به عبارتی پارادایم جاری موجود در بدنۀ برنامه ریزی شهری کشور می باشد. در نهایت نیز بر اساس یافته های تحقیق، ضمن ارائۀ پیشنهادهای کاربردی، مدلی مفهومی از سامانۀ مذکور مناسب استقرار بهینه در کشور طراحی گردید.