دانش، نگرش و مهارت دانشجویان پزشکی نسبت به آموزش الکترونیک؛ دانشگاه علوم پزشکی کرمان

اهداف: با توجه به گسترش آموزش الکترونیکی و تاثیر عمده‌ای که این نوع آموزش بر پیشرفت دانشگاه‌های ایران دارد، لازم است میزان دانش و نوع نگرش دانشجویان نسبت به این شیوه جدید آموزشی، همچنین میزان مهارت دانشجویان در استفاده از آن به‌منظور بهبود سطح کیفی و کمّی دانشگاه‌ها ارزیابی شود. هدف این مطالعه، تعیین میزان دانش، نگرش و مهارت دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کرمان نسبت به آموزش الکترونیکی بود. ابزار و روش‌ها: در این پژوهش توصیفی- مقطعی در سال 1392، 196 نفر از دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی کرمان به‌روش طبقه‌ای نسبتی انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسش‌نامه‌ای دارای روایی و پایایی بود. تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون‌های ضریب همبستگی پیرسون، آنالیز واریانس و T مستقل و با کمک نرم‌افزار SPSS 19 انجام شد. یافته‌ها: میزان دانش و مهارت دانشجویان نسبت به آموزش الکترونیک "متوسط" و نگرش آنها "زیاد" بود. رابطه معنی‌داری بین دانش و مهارت (82/0=r؛ 001/0=p) و همچنین دانش و نگرش (37/0=r؛ 001/0=p) مشاهده شد ولی بین مهارت و نگرش (82/0=r؛ 35/0=p) ارتباط معنی‌داری وجود نداشت. همچنین بین دانش و مهارت افراد براساس جنسیت اختلاف معنی‌دار مشاهده شد، اما بین نگرش براساس جنسیت، اختلاف معنی‌داری مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کرمان نگرش مثبتی نسبت به آموزش الکترونیکی دارند، اما با توجه به سطح دانش و مهارت متوسط، هنوز آمادگی لازم برای اجرای این نوع آموزش در این دانشگاه وجود ندارد.