حریم خصوصی بین همسران: عرصۀ ‌‌تعاملات و تعارضات

مقالة حاضر به بررسی حریم خصوصی بین همسران ایرانی اختصاص دارد. با توجه به این‌که موضوع حریم خصوصی در میان زوجین در ایران تاحدی ناشناخته مانده و نظرهای ابرازشده در این مورد به‌صراحت بیان نشده است، لذا تحقیق در این‌باره ضروری به‌نظر می‌رسد. به‌‌ویژه آن‌که این تحقیق بر آن است تا تأثیر حریم خصوصی در رابطة همسران را مشخص کند. تحقیق حاضر پیرامون جایگاه و کارکرد‌های حریم خصوصی شکل گرفته است. چهارچوب نظری بر مبنای نظریة تعامل‌گرایی، به عنوان گرایشی نظری در جامعه‌شناسی، مبتنی شده است و بر کنش و واکنش میان افراد و گروه‌ها تأکید دارد. در این پژوهش، از روش تحقیق کیفی ‌‌(نظریة مبنایی) استفاده شده و روش گردآوری اطلاعات بر اساس مصاحبة عمیق و مشاهده (50 مورد) بوده است. یافته‌ها حاکی از آن است که همة افراد حریم دارند. گسترة این حریم وسیع است و تلفن همراه، میزکار، مسائل مالی، خانواده ،گذشته، ارزش‌ها، باورها، خاطرات فرد، و ... را دربر ‌می‌گیرد. حریم امری نسبی است. حریم ریشه در باورهای فرد دارد. مهم‌تر این‌که حریم خصوصی عرصۀ تعاملات و تعارضات ‌‌بین همسران است و چگونگی آن به دو عامل بستگی دارد: میزان نفوذ‌پذیری و یا نفوذناپذیری ‌‌حریم خصوصی که پیامد نهایی ‌‌آن به یکی از دو الگوی ‌‌ابراز صمیمیت، اعتماد، و امنیت از یک‌سو و عدم صمیمیت، بی‌اعتمادی، و احساس ناامنی از سوی دیگر ‌‌در رابطه می‌انجامد. در این صورت است که رابطه‌ها به سمت آرامش و تداوم یا تشنج و تخریب پیش خواهند رفت