جنبه‌های اپیدمیولوژیک بیماری سل در استان تهران: یافته‌های یک دوره 9 ساله

دریافت: 96/10/26   پذیرش: 97/1/12 چکیده مقدمه: سل همچنان یک خطر عمده برای سلامتی محسوب می‌شود. درک اپیدمیولوژی سل برای تعیین استراتژی کنترل، پیشگیری و درمانی سل ضروری است، از این رو مطالعه حاضر به ارزیابی جنبه‌های اپیدمیولوژیک و روند بیماری سل در استان تهران در طی یک دوره زمانی 9 ساله پرداخته است. روش کار: در این مطالعه همه بیماران مبتلا به سل ثبت شده در نظام مراقبت بیماری سل در استان تهران طی سال‌های 92-1384 وارد مطالعه شدند. میزان بروز سل در طی سال‌های مورد بررسی محاسبه و روند موارد بیماری به صورت نمودار خطی گزارش گردید. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار Stata 11.2 و در سطح اطمینان 95% انجام شد. یافته‌ها: در این مطالعه 11446 بیمار مسلول مورد بررسی قرار گرفتند. میانگین سنی بیماران40/47 سال (89/21 ±)  بود. 45/51% بیماران زن، 52/69% ایرانی، 13/93% مورد جدید بیماری و 49/3% مبتلا به عفونت توام با ویروس نقص سیستم ایمنی انسانی (HIV) بودند. در مجموع 84/48% موارد مسلول، مبتلا به سل ریوی اسمیر مثبت، 98/20% مبتلا به سل ریوی اسمیرمنفی و 19/30% از بیماران دارای سل خارج ریوی بودند. نسبت جنسیت، سن، محل اقامت، سابقه تماس با فرد بیمار، بستری در بیمارستان و مورد بیماری در بیماران ایرانی و افغانی تفاوت معنا‌دار داشت(P<0.001). روند افزایشی در میزان بروز هر سه نوع سل در طی سال‌های اخیر مشاهده شد. نتیجه‌گیری: با وجود روند کاهشی بروز سل در کشور، نتایج مطالعه حاکی از روند افزایشی بیماری در استان تهران است. شیوع بالای عفونت سل توام با HIV، مهاجرت افاغنه به کشور، افزایش حساسیت سیستم بهداشتی و بهبود نظام ثبت در سال‌های اخیر از دلایل احتمالی افزایش میزان بروز بیماری می‌باشد. گل‌واژگان: مایکوباکتریوم توبرکلوزیس (سل)، اپیدمیولوژی، میزان بروز، ایران