جایگاه اخلاق در آموزش علوم پزشکی ایران

مقدمه: امروزه به دلیل استفاده از تکنولوژی های پیشرفته در درمان های پزشکی و تحولات پیچیده اجتماعی، مساله اخلاق جایگاه ویژه ای در علوم پزشکی دارد در نتیجه آموزش آن الزامی است. اخیرا در ایران، آموزش اخلاق پزشکی بر اساس آموزش های دینی بسیار مورد توجه قرار گرفته است. از این جهت، اخلاق پزشکی به عنوان نظام کاربردی همواره به دنبال راه کارهای جدید برای رفع مشکلات اخلاقی بوده است. روش کار: روش تحقیق در این مقاله، به صورت کیفی از نوع کاربردی- تبیینی بوده و همچنین اهمیت و مراحل پیشرفت آموزش اخلاق پزشکی در ایران نیز مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: اولین هدف آموزش اخلاق پزشکی ، تقویت توانایی های کارآموزان در انجام مراقبت های بهداشتی از بیماران و حمایت از خانواده های ایشان می باشد با این وجود مسئله اصلی تنها شخصیت سازی نیست بلکه در حل یک مسئله اخلاقی، شناخت موضوع اخلاق و به کارگیری دانش مناسب با موضوع، آنالیز مسئله و تصمیم گیری درباره روند اقدامات نیز باید مورد توجه قرار گیرد. از این جهت، مشارکت فعالانه کارآموزان در روند آموزش حائز اهمیت می باشد. نتیجه‌گیری: آموزش اخلاق پزشکی بر پایه تدریس نظری (روش سنتی) به تنهایی نمی تواند نیازهای سیستم بهداشتی-درمانی کشور را جهت داشتن پزشکان متعهد و متخصص برآورده سازد در نتیجه ایجاد تحول و استفاده از روش های جدید آموزش که مبتنی بر جامعه است می تواند هم به سود حرفه پزشکی و هم به سود بیماران باشد. از این جهت، در این مقاله پس از بررسی اهمیت و وضعیت فعلی آموزش اخلاق پزشکی در کشور، پیشنهاداتی در جهت اصلاح ساختار آموزشی ارائه شده است.