تکنولوژی‌های اجتماعی جدید و منازعات بیناهویتی در خاورمیانه پس از جنگ سرد

ساخت اجتماعی تکنولوژی به نقش تکنولوژی به عنوان بخشی از سیستم سیاست بین­الملل توجه دارد و مهم‌ترین بحث آن معنایابی فناوری در درون روابط و ساخت اجتماعی و نقش انسان در این معنایابی است. بدین ترتیب تکنولوژی و ارتباط آن با سیاست و اجتماع از مسائل مهم در پژوهش­های معاصر است. هدف از این پژوهش، روشن شدن رابطه ساخت اجتماعی تکنولوژی­های اجتماعی جدید و منازعات بیناهویتی در خاورمیانه است. به دلیل آنکه ساخت اجتماعی جامع­ترین و رایج­ترین مفهوم نظریه ساخت اجتماعی تکنولوژی است، بنابراین نگارنده پژوهش درصدد کاربست نظریه ساخت اجتماعی تکنولوژی برای تحلیل تشدید منازعات بیناهویتی در خاورمیانه پس از جنگ سرد است. براساس نظریه ساخت اجتماعی تکنولوژی، در دوره جنگ سرد به دلیل عدم گسترش تکنولوژی­های اجتماعی، منازعات هویتی غالباً به شکل سنتی و در سطح داخلی جریان داشت؛ اما با پایان جنگ سرد و گسترش روزافزون تکنولوژهای جدید اجتماعی، سیستم منطقه‌ای خاورمیانه وارد موجی از تشدید منازعات بیناهویتی در سه سطح درون­دولتی، بین­دولتی و فرادولتی شد. از این رو سؤال اصلی این است که علت اصلی رشد منازعات بیناهویتی در خاورمیانه پس از جنگ سرد چیست؟ بر این اساس، این پژوهش با اتخاذ روشی توصیفی- تحلیلی درصدد تبیین این فرضیه نوآورانه است که به نظر می­رسد، تکنولوژی­های اجتماعی جدید رشدیافته در بستر وب باعث تشدید منازعات بیناهویتی در ساخت اجتماعی منازعه­آمیز خاورمیانه پس از جنگ سرد شده است. یافته­های پژوهش حاکی از آن است که گسترش شبکه­های اجتماعی جدید در خاورمیانه باعث شده است که هویت­های مختلف خاورمیانه از این فضا برای افزایش جایگاه، قدرت و منافع خود استفاده کنند که به تقابل و افزایش منازعات بیناهویتی این منطقه منجر شده است.