تولید ناخالص زیست محیطی و درجه باز بودن تجاری

در این مقاله، ضمن اشاره به اهمیت ادغام هزینه‌های تخریب محیط زیست در حساب‌های ملی و با ذکر مطالعات تجربی، اهمیت تعیین رابطه بین رشد اقتصادی و درجه باز بودن تجاری که از دیرباز مورد توجه سیاستگزاران و برنامه‌ریزان اقتصادی بوده است، مورد توجه قرار می گیرد. هدف اصلی این تحقیق بررسی رابطه‌ی بین درجه بازبودن تجاری، تولید ناخالص زیست محیطی GDP) سبز(، سرمایه‌های فیزیکی و انسانی می‌باشد. نتایج آزمون علّیت گرنجر و آزمون همگرایی (‌همجمعی) یوهانسن- جوسیلیوس در دوره 1384-1350، نشان می دهد که یک رابطه علی بین درجه بازبودن تجاری و تولید ناخالص زیست محیطی GDP) سبز( وجود دارد. به عبارت دیگر، تغییرات درمیزان باز بودن تجاری علت تغییرات در رشد اقتصادی سبز است. به علاوه، این تحقیق سعی می‌کند تا با استفاده از اطلاعات سری زمانی و به کمک مدل خودرگرسیونی(VAR) و آزمون همجمعی یوهانسن- جوسیلیوس رابطه‌ی بلندمدت بین متغیرها را بر اساس مدل رشد سولو بدست آورد. بر اساس نتایج بدست آمده، افزایش در درجه بازبودن تجاری و شاخص سرمایه انسانی منجر به کاهش در نرخ رشد GDP سبز و افزایش سرمایه فیزیکی باعث افزایش تولید ناخالص زیست محیطی می شود.