توصیف و مقایسه مدیریّت‌ ایمنی در کلاس‌های تربیت بدنی مدارس دورة راهنمایی شهر اهواز

هدف تحقیق حاضر توصیف و مقایسه مدیریّت ‌ ایمنی در کلاس‌های ‌ تربیت بدنی مدارس دورة راهنمایی شهر اهواز بود؛ بر اساس ‌این هدف، متغیّرهای مؤثّر در مدیریّت ‌ ایمنی کلاس‌ تربیت بدنی شناسایی و در قالب چهار عامل با عناوین دانش کمک‌های اوّلیّة معلّمان‌ تربیت بدنی، وضعیّت ‌ ایمنی در کلاس‌های ورزشی (رفتار ‌ ایمنی دبیر)، وضعیّت ‌ ایمنی وسایل، تجهیزات و امکانات ورزشی مدارس و وسایل و تجهیزات کمک‌های اوّلیّه در مدارس تدوین گردید. برای ارزیابی ‌این عوامل از پرسش‌نامه‌ای محقّق‌ساخته استفاده‌شد. روایی پرسش‌نامه از طریق روایی محتوای و پایایی پرسش‌نامه از طریق آلفای کرونباخ (87/0=r) در سطح معنی‌داری (05/0=α) به دست آمد. جامعة آماری تحقیق را کلّیّة مدارس دورة راهنمایی اهواز و دبیران‌ تربیت بدنی آن مدارس تشکیل دادند و مدارس راهنمایی دولتی و دبیران‌ تربیت بدنی آن مدارس که شامل 146 مدرسه و 148 دبیر ‌ تربیت بدنی به عنوان و نمونة آماری در نظر گرفته‌شدند. برای تجزیه و تحلیل یافته‌های تحقیق از روش‌های آمار توصیفی، آزمون t مستقل و تحلیل واریانس یک سویه در سطح معنی‌داری (05/0=α) استفاده‌شد. نتایج تحقیق نشان داد: میانگین مدیریّت‌ ایمنی در کلاس‌های ‌ تربیت بدنی (79/0±96/58) و در حد متوسّط قرار داشت و از سطح مطلوب کمتر بود، بین مدیریّت‌ ایمنی در کلاس‌های ‌ تربیت بدنی مدارس راهنمایی مناطق چهارگانه شهرستان اهواز، تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد. میانگین رفتار ‌ ایمنی دبیران ‌ تربیت بدنی در کلاس‌های ‌ تربیت بدنی (90/0±11/78) در سطح مطلوب بود. میانگین دانش و مهارت‌های کمک‌های اوّلیّة دبیران ‌ تربیت بدنی (48/1±27/63) در حد متوسّط قرار داشت. میانگین وضعیّت ‌ ایمنی وسایل، تجهیزات و امکانات ورزشی مدارس (98/0±46/49)، میانگین وضعیّت وسایل و تجهیزات کمک‌های اوّلیّة مدارس (69/1±93/43) در حد ضعیف بود، تفاوت معنی‌داری در میانگین دانش و مهارت‌های کمک‌های اوّلیّة دبیران‌ تربیت بدنی در مدارس دخترانه و پسرانه مشاهده نشد؛ ولی در بین میانگین رفتار ‌ ایمنی دبیران‌ تربیت بدنی، سطح وسایل و تجهیزات کمک‌های اوّلیّه در مدارس و وضعیّت‌ ایمنی وسایل، تجهیزات و امکانات ورزشی تفاوت معنی دار مشاهده‌شد. که در‌این میان مدارس دخترانه و دبیران آن‌ها از میانگین بالاتری برخوردار بودند. در مجموع تفاوت معنی‌دار در میانگین مدیریّت ‌ ایمنی در کلاس‌های ورزشی مدارس دخترانه و پسرانه مشاهده‌شد که مدیریّت ‌ ایمنی در کلاس‌های ورزش مدارس دخترانه بالاتر بود. به طور کلّی در ‌این تحقیق، سعی‌شد شیوه‌ای استاندارد برای ارزیابی مدیریّت ‌ ایمنی در کلاس‌های ‌ تربیت بدنی ساخته شود. با توجّه به اهمّیّت ‌ ایمنی در کلاس‌های ‌ تربیت بدنی و هم‌چنین با توجّه به نتایج تحقیق حاضر مدیریّت ‌ ایمنی کلاس‌های‌ تربیت بدنی مدارس دورة راهنمایی اهواز در سطح مطلوب قرار نداشت که برای افزایش‌ ایمنی در ورزش مدارس توصیه می‌گردد توسعة عوامل چهارگانه تحقیق مورد توجّه مسؤولان ‌ تربیت بدنی در آموزش و پرورش قرار‌گیرد.