توانایی پیش‌بینی کنندگی وجه نقد عملیاتی، سود خالص و اجزای سود

در این پژوهش توانایی وجه نقد عملیاتی، سود خالص و اجزای سود برای پیش‌بینی وجه نقد آتی ارزیابی شده است. در این راستا، سه فرضیه تدوین شده است که در فرضیه اول به مقایسه قدرت وجه ­نقد عملیاتی و سود خالص برای پیش‌بینی وجه نقد آتی پرداخته می­شود. در فرضیه دوم سود به دو جزء تعهدی و نقدی تقسیم و تأثیر این تقسیم‌بندی بر توان توضیح‌دهندگی سود ارزیابی می‌شود و در فرضیه سوم کل اقلام تعهدی به اجزای آن یعنی اقلام تعهدی اختیاری و غیر اختیاری تقسیم و توان پیش‌بینی کنندگی سود با این تقسیم‌بندی بررسی می­شود. برای تخمین مدل‌های پژوهش از اطلاعات مالی 107 شرکت، طی سال‌های 94-86 وازروشداده‌های ترکیبی استفاده گردیده است. نتایج پژوهش نشان داد که سود نسبت به وجه نقد عملیاتی برای پیش‌بینی وجه نقد آتی توانمندی بهتری دارد. همچنین نتایج نشان داد که قدرت توضیح دهندگی سود در پیش‌بینی وجه نقد آتی با تقسیم سود به اجزای آن یعنی جزء نقدی و تعهدی افزایش می‌یابد؛ اما تقسیم اقلام تعهدی به اقلام تعهدی اختیاری و غیر اختیاری نمی­تواند توضیح دهندگی سود را افزایش دهد در این پژوهش توانایی وجه نقد عملیاتی، سود خالص و اجزای سود برای پیش‌بینی وجه نقد آتی ارزیابی شده است. در این راستا، سه فرضیه تدوین شده است که در فرضیه اول به مقایسه قدرت وجه ­نقد عملیاتی و سود خالص برای پیش‌بینی وجه نقد آتی پرداخته می­شود. در فرضیه دوم سود به دو جزء تعهدی و نقدی تقسیم و تأثیر این تقسیم‌بندی بر توان توضیح‌دهندگی سود ارزیابی می‌شود و در فرضیه سوم کل اقلام تعهدی به اجزای آن یعنی اقلام تعهدی اختیاری و غیر اختیاری تقسیم و توان پیش‌بینی کنندگی سود با این تقسیم‌بندی بررسی می­شود. برای تخمین مدل‌های پژوهش از اطلاعات مالی 107 شرکت، طی سال‌های 94-86 وازروشداده‌های ترکیبی استفاده گردیده است. نتایج پژوهش نشان داد که سود نسبت به وجه نقد عملیاتی برای پیش‌بینی وجه نقد آتی توانمندی بهتری دارد. همچنین نتایج نشان داد که قدرت توضیح دهندگی سود در پیش‌بینی وجه نقد آتی با تقسیم سود به اجزای آن یعنی جزء نقدی و تعهدی افزایش می‌یابد؛ اما تقسیم اقلام تعهدی به اقلام تعهدی اختیاری و غیر اختیاری نمی­تواند توضیح دهندگی سود را افزایش دهد.