تنوع ژنتیکی جمعیت‌‌هایی از گز روغنی بر پایه پروتئین‌‌های ذخیره‌ای بذر

گز روغنی (Moringa peregrina (Forssk.) Fiori)گونه‌ای با ارزش با کاربردهای وسیع تغذیه‌ای، دارویی، بهداشتی، صنعتی و اقتصادی است و با وجود گسترش محدود در جهان و ایران در معرض فرسایش ژنتیکی شدید می‎باشد. با توجه به اهمیت و نقش آن در زمینه‌‌های مختلف، تحقیق در ویژگی‎های زیستی آن ازجمله بررسی تنوع ژنتیکی می‌‌تواند زمینه‌‌های رشد و توسعه آن را فراهم کند. به این منظور، بذر 11 پایه مختلف از این گونه که از چهار منطقه بلوچستان جنوبی جمع‌‌آوری شده بودند، در این تحقیق مورد استفاده قرار گرفتند. پس از استخراج پروتئین‌‌های ذخیره‌‌ای بذر ژنوتیپ‌‌ها، با الکتروفورز به‎روش SDS-PAGE به ارزیابی تنوع ژنتیکی موجود در درون و بین جمعیت‌های مذکور در سطح ماکرومولکول‌‌های پروتئینی اقدام شد. پس از اجرای الکتروفورز و تثبیت و رنگ‌آمیزی باندهای پروتئینی، حضور یا عدم حضور باندهای پروتئینی مورد توجه و مطالعه قرار گرفت. از نظر شکل و تعداد باندهای پروتئینی و همچنین از نظر خصوصیات کیفی تفاوت زیادی میان ژنوتیپ‌‌ها و بین مناطق مختلف مشاهده نشد که بتواند مبنای تفکیک و تمایز بین ژنوتیپ‌‌ها قرار گیرد. ولی از لحاظ تراکم باندها تفاوت‌های زیادی بین مناطق و رویشگاه‌های مختلف و ژنوتیپ‌ها مشاهده شد. از آنجا که جریان ژنی و تداخل جمعیت‌ها از طریق بذر و به‎صورت طبیعی کمتر اتفاق می‌افتد، بنابراین انتظار می‌رود که تداخل جمعیت‌ها کمتر باشد و تمایزی بیش از تفاوت مشاهده شده بین جمعیت‎ها مشاهده شود.