تغییر فراوانی قارچ‌های میکوریزی آربوسکولار و ارتباط آن با تنوع زیستی گیاهی در توده‌های مختلف جنگلی (مطالعه موردی؛ سری بینشکی- مازندران)

در این تحقیق، تغییر فراوانی قارچ میکوریزی آربوسکولار و میزان مشارکت گونه‌های گیاهی شاخص در ارتباط با شاخص-های تنوع‌زیستی‌گیاهی در گروه‌های اکولوژیک مختلف بررسی شد. ترکیب گونه‌های گیاهی در 53 قطعه نمونه چهارصد مترمربعی، در قالب یک شبکه سیستماتیک به ابعاد 150×200 مترمربع و در محدوده ارتفاعی 400 تا 1700 متر بالاتر از سطح دریا ارزیابی شد. از شیوه تحلیل دوطرفه گونه‌های شاخص برای طبقه‌بندی قطعه‌های نمونه استفاده و در نهایت شش گروه اکولوژیک مختلف تعیین شد. شاخص‌های غنا، تنوع، یکنواختی و غلبه برای هریک از قطعه‌های نمونه محاسبه شد. تحلیل داده‌های جامعه‌شناختی گیاهی نشان داد، شاخص‌های تنوع‌زیستی در گروه‌های اکولوژیک متفاوت است. جمعیت قارچ‌های میکوریزی آربوسکولار و میزان همزیستی گونه‌های گیاهی نیز در گروه‌های اکولوژیک متفاوت بوده و به‌صورت معنی‌داری با برخی شاخص‌های تنوع زیستی مرتبط است. ارتباط معنی‌داری بین فراوانی هاگ قارچ‌های میکوریزی و غنای گونه‌های گیاهی مشاهده نشد، اما تنوع و یکنواختی با افزایش جمعیت هاگ قارچ‌های میکوریزی آربوسکولار و میزان همزیستی گونه-های گیاهی کاهش یافت. در مقابل، شاخص چیرگی بصورت مثبت و معنی‌دار با جمعیت هاگ و میزان همزیستی مرتبط است.