تغییرات کمّی و کیفی توده‏های جنگلی بعد از اجرای یک دوره طرح جنگل‌داری (بخش نم‌خانه‌ـ‌جنگل خیرود)

این بررسی با هدف تعیین میزان تغییرات تعداد درخت و موجودی حجمی سرپا پس از اجرای یک دوره طرح جنگل‌داری ده‌ساله (1362ـ1371) و مقایسة این تغییرات با اهداف انتخاب‌‌شده صورت گرفته است. آماربرداری در ابتدا و انتهای دوره به‌‌روش منظم تصادفی و با قطعات نمونۀ 10 آری انجام شد و در هر قطعه نمونه، قطر برابر سینۀ درختان از قطر 5/7 سانتی‌متر به بالا، و ارتفاع دو اصله درخت شاهد اندازه‌‌گیری شد و کیفیت 6 متر اول تنة درختان دارای قطر برابر سینۀ بالاتر از 5/42 سانتی‌متر برآورد شد. حجم درختان آماربرداری‌شده بر اساس تعاریف طرح جنگل‌داری نم‌‌خانه محاسبه شد. برای مقایسۀ میانگین حجم و تعداد درختان در هکتار در دو آماربرداری از آزمون t استودنت استفاده شد و برای مقایسة منحنی ارتفاع درختان در ابتدا و انتهای دوره، ابر نقاط مربوط به ارتفاع درختان شاهد ترسیم و با توجه به آن مدل‏سازی شد. نتایج نشان داد که طی اجرای طرح، میانگین حجم در هکتار 10 سیلو افزایش، و میانگین تعداد در هکتار 47 اصله کاهش یافت که این مقدار تغییرات با توجه به آزمون انجام‌شده (در سطح احتمال 5 درصد) معنی‌دار نیست. پس از اجرای طرح، منحنی ارتفاع درختان بالاتر رفت و حجم درختان با کیفیت درجة یک افزایش یافت. درصد حجم در هکتار گونة راش از مرز برنامه‏ریزی‌شده بیشتر شد و در مورد گونه‌های ممرز و بلوط به اهداف ایده‌‌آل نزدیک‏تر شد. در مورد سایر گونه‌ها نه تنها نتوانسته‏ به اهداف ایده‏آل نزدیک شود، بلکه از آن دور شده‏ است. میزان جنگل‌کاری‏های انجام‌گرفته تقریباً 50 درصد میزان برنامه‏ریزی‌شده است.