تغییرات هیستوپاتولوژیک ایجادشده به وسیله میتومایسین در قرنیه خرگوش

هدف: ارزیابی تغییرات هیستوپاتولوژیک ایجادشده به وسیله میتومایسین-C (MMC) با غلظت 02/0 درصد در قرنیه خرگوش. روش پژوهش: مطالعه بر روی 48 قرنیه از 24 خرگوش (Albino, Dutch type) انجام شد. هر دو چشم خرگوش‌ها تحت کراتکتومی لایه‌ای به وسیله چاقوی هلالی (crescent) قرار گرفتند و سپس به طور تصادفی، در یک گروه (24 چشم) یک قطره MMC با غلظت 02/0 درصد (گروه MMC‍) و در یک گروه (24 چشم) محلول نمکی متعادل (گروه شاهد)، به مدت یک دقیقه روی استروما قرار داده شد. بعد از یک دقیقه، شستشو با محلول نمکی طبیعی انجام گردید و فلپ قرنیه به محل اولیه برگردانده شد. شصت روز بعد، نمونه‌های قرنیه در فرمالین 10 درصد تثبیت شدند و اسلایدهای رنگ‌آمیزی‌شده با هماتوکسیلین- ائوزین و پریدیک اسید شیف و در صورت لزوم قرمز کنگو، تحت بررسی با میکروسکوپ نوری قرار گرفتند. یافته‌ها: یکی از قرنیه‌ها در گروه MMC، کاهش تعداد کراتوسیت‌ها را نشان داد. اسکار در محل فلپ، تولید کلویید، نورگ‌زایی در محل برش، ادم در محل فلپ و استروما و هایپرپلازی اپی‌تلیوم در محل برش و یا فلپ، با میزان مساوی در دو گروه رخ دادند. اسکار استروما در گروه MMC رخ نداد ولی در 2 مورد از چشم‌های شاهد رخ داد. در گروه شاهد، 3 مورد نازک‌شدگی اپیتلیوم و 2 مورد رنگ‌پذیری ائوزینوفیلیک در محل فلپ دید شد. اندوتلیوم در همه موارد نرمال بود. نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد که استفاده از میتومایسین- C در محل عمل در جراحی‌های کراتورفرکتیو، اثر سویی در ترمیم اپی‌تلیوم و محل فلپ و یا سلامت اندوتلیوم ندارد. مطالعات انسانی بیش‌تر توصیه می‌شود. · مجله چشم‌پزشکی بینا 1386؛ دوره 13، شماره 1: 82-77.