تعیین پیش‌بینی شدت اختلال استرس پس از سانحه از هوش هیجانی و راهبردهای مقابله‌ای در بیماران مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه

مقدمه: ازآنجاکه در افراد دچار PTSD، نشانه‌هایی با شدت متفاوت بروز می‌کند، عواملی چند می‌تواند توجیه‌کننده این تفاوت در شدت نشانه‌ها باشد. هدف از اجرای این پژوهش بررسی رابطه هوش هیجانی و راهبردهای مقابله‌ای با شدت اختلال استرس پس از سانحه است. مواد و روش‌ها: در این پژوهش همبستگی، 115 مراجعه‌کننده مبتلا به اختلال PTSD مراجعه‌کننده به درمانگاه اعصاب و روان دو بیمارستان ولیعصر (عج) و امام سجاد (ع) نیروی انتظامی، سه پرسشنامه هوش هیجانی بار-آن (Emotional Quotient Inventory)، راهبردهای مقابله‌ای لازاروس (Ways of Coping Questionnaire) و اختلال استرس پس از سانحه می‌سی‌سی‌پی را تکمیل نمودند. داده‌ها با استفاده از همبستگی پیرسون و روش تحلیل رگرسیون گام‌به‌گام مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: یافته‌ها نشان دادند که خوشبختی (0/001 < P)، واقع‌گرایی (0/004 = P) و طلب حمایت اجتماعی (0/001 < P)، به‌صورت منفی معنادار و گریز اجتناب به‌صورت مثبت معنادار (0/001 = P) توانایی پیش‌بینی شدت PTSD را دارند. این زیرمقیاس‎ها حدود 50 درصد از واریانس متغیر شدت PTSD را تبیین کنند. نتیجه‌گیری: از بهترین اقداماتی که می‌توان جهت پیشگیری از ابتلا به این اختلال یا به حداقل رساندن شدت نشانه‌های آن انجام داد، آموزش راهبردهای مقابله‌ای و مهارت‌های هوش هیجانی به آن نیروهای پلیسی است که بیشتر در معرض آسیب قرار دارند.