تعیین وضعیت ایمنی دانشجویان رشته پزشکی دانشگاه علوم پزشکی یاسوج در مقابل ویروس عامل هپاتیت ب- 1393

زمینه و هدف: واکسیناسیون و تعیین سطح آنتی بادی ضد ویروس عامل هپاتیت ب از اهمیت ویژه ای در کارکنان مراکز بهداشتی-درمانی برخوردار است. چون میزان ایمنی زایی در برابر بیماری به طور مستقیم قابل اندازه گیری نیست، وجود غلظت قابل ردیابی از پادتن در سرم فرد واکسینه شده، معادل مصونیت آن فرد در مقابل بیماری تلقی می شود. هدف این مطالعه تعیین وضعیت ایمنی دانشجویان رشته پزشکی دانشگاه علوم پزشکی یاسوج در مقابل ویروس عامل هپاتیت ب بود. روش بررسی: در این مطالعه تحلیلی-مقطعی، با روش نمونه گیری مبتنی بر هدف تعداد120 نفر از دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی یاسوج ورودی سال های 1389-1386 انتخاب شدند. پس از تکمیل پرسشنامه محقق ساخته شامل؛ اطلاعات دموگرافیک و بررسی سوابق واکسیناسیون از آنها 5 میلی لیتر خون لخته گرفته شد. پس از جدا سازی سرم با استفاده از کیت الایزا میزان آنتی بادی IgG اختصاصی علیه ویروس عامل هپاتیت ب اندازه گیری شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون های آماری توصیفی، آزمون مجذور کای و آنالیز واریانس تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: در16/74 درصد از دانشجویان مورد مطالعه تیتر آنتی بادی IgG اختصاصی علیه آنتی ژن سطحی ویروس عامل هپاتیت ب بیش از 20 واحد بین المللی بر لیتر بوده که  ایمن محسوب شده و در 16/19 درصد از افراد تیتر این آنتی بادی زیر 10 واحد بوده که غیر ایمن بوده و در 68/6 درصد  تیتر آنتی بادی بین20-10 واحد بود که دارای ایمنی حد مرزی بودند. هم چنین در افرادی که واکسیناسیون را کامل دریافت کرده بودند، میزان مصونیت67/96 درصد بود. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد در صورتی که واکسیناسیون علیه ویروس هپاتیت ب کامل انجام شود، میزان مصونیت ایجاد شده بالا خواهد بود.