تعیین وجود ژن حدت پنتون والنتین لکوسیدین PVL و ژن مقاومت به متی‌سیلین mecA در سویه‌های استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از نمونه‌های مواد غذایی به روش Multiplex PCR و بررسی مقاومت آنتی بیوتیکی آن

استافیلوکوکوس‌اورئوس از مهمترین عوامل مسمومیت غذایی در جهان بوده که در اثر مصرف غذای آلوده ایجاد می‌شود. استافیلوکوکوس‌اورئوس حاوی پنتون والنتین لوکوسیدین (PVL) و مقاوم به متی‌سیلین (mecA) نسبت به حرارت پاستوریزاسیون و بسیاری ‌از ‌آنزیم‌های پروتئولیتیک پایدار بوده و می‌توانند در نمونه‌های غذایی مدت طولانی فعال باقی بمانند. هدف مطالعه حاضر، جداسازی باکتری استافیلوکوکوس اورئوس و شناسایی ژن حدت پنتون والنتین لوکوسیدین (PVL) و ژن مقاومت به متی‌سیلین (mecA) در نمونه‌های مواد غذایی با استفاده از تکنیک PCR چندگانه‌ای بوده‌است. در این تحقیق 120 نمونه مواد غذایی مختلف (لبنیات، شیرینی، گوشت خام و سبزیجات) جمع‌آوری گردید. آزمون‌ حساسیت آنتی‌بیوتیکی به روش دیسک‌گذاری بر اساس دستورالعمل CLSI انجام گردید. جهت شناسایی و تایید استافیلوکوکوس‌اورئوس جداسازی شده و ژن‌های حدت و مقاومت از آزمون PCR چندگانه‌ای استفاده شد. در نهایت40 مورد (3/33 درصد) جدایه استافیلوکوکوس ‌اورئوس تشخیص داده‌شد. نتایج آنتی‌بیوگرام نشان داد، بیشترین حساسیت مربوط به آنتی‌بیوتیک‌های ونکومایسین، تیکوپلانین و متی‌سیلین به ترتیب 95، 90 و 75 درصد بود. مقاومت به  لینزولید، آزیترومایسین و متی‌سیلین به ترتیب 35، 32 و 25 درصد بیش از سایر آنتی‌بیوتیک‌های مورد آزمایش بود. فراوانی ژن مقاوم به متی‌سیلین در کل نمونه‌ها 5/57 درصد و ژن PVL  تشخیص داده نشد. همچنین ژن16sr RNA  جهت تشخیص گونه باکتری در کل نمونه‌ها شناسایی و تایید گردید. توزیع متفاوت ژن مقاومت به متی‌سیلین در این تحقیق با سایر مطالعات نشان از خطر بالقوه  استافیلوکوکوساورئوسمقاوم به متی‌سیلین در دنیا می‌باشد. بنابراین، تشخیص سریع و به موقع جدایه‌های مقاوم، به منظور جلوگیری از گسترش مقاومت امری ضروری به نظر می‌رسد.