تعیین نرخ بازدهی اقتصادی فردی و اجتماعی سرمایه گذاری در دوره های تحصیلات تکمیلی با توجه به افزایش دستمزد اعضای هیئت علمی

مقاله حاضر، ضمن تعیین نرخ بازده اقتصادی فردی و اجتماعی دوره دکترا با توجه به افزایش دستمزد اعضای هیئت علمی در سال 1385 به بررسی اثر این افزایش بر بازدهی آموزشی پرداخته است. بدین منظور، با توجه به داده ها و آمارهای رسمی کشور در مورد حقوق اعضای هیئت علمی که بر اساس مصوبات سالانه هیئت امنای مرکزی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری استخراج شده است، از دو روش تحلیل هزینه ـ فایده و روش معادله مینسر بر اساس مدل ریاضی هزینه ـ فایده، پانل دیتا به طور جداگانه و از نرم افزارهای «Eviews»، «Matlab» استفاده شده است. نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد که اولاً با توجه به روش تحلیل هزینه ـ فایده، به رغم افزایش حقوق اعضای هیئت علمی و برقراری حق ویژه بر حقوق ایشان، نرخ بازدهی فردی و اجتماعی دوره دکترا منفی است و نیز با توجه به روش مینسر به رغم افزایش حقوق حق ویژه در سال 1385، نرخ بازدهی داخلی آموزشی برای اعضای هیئت علمی منفی است. بر این اساس، یافته های تحقیق حاکی است که هزینه فرصتی که فرد و جامعه برای تحصیل دوره های دکترا متحمل می شود، در قبال فایده های آن بسیار بالاست و این مسئله در امر سیاستگذاری دولت در زمینه تربیت نیرو و چگونگی پرداخت دستمزد تاثیرگذار است