تعیین میزان مهارت تشخیص خطاهای رادیوگرافی‌های داخل دهانی و راه‌های برطرف کردن آن توسط دانشجویان دندانپزشکی

زمینه و هدف: هدف از اجرای این پژوهش، تعیین میزان مهارت تشخیص خطاهای رادیوگرافی‌های داخل دهانی و راه‌های برطرف کردن آن توسط دانشجویان دندانپزشکی بود. روش کار: تعداد 7 رادیوگرافی داخل دهانی شامل 1 بایت وینگ و 6 پری اپیکال که شامل رایج‌ترین خطاها بودند، انتخاب شد. اسلاید‌های تهیه شده تحت شرایط یکسان و استاندارد به دانشجویان نمایش داده شد. تمام دانشجویان انتخاب شده، واحد‌های مربوط را گذرانده بودند. رادیوگرافی‌ها شامل 4 خطای پراسسینگ و 7 خطای تکنیکال بودند. از هر دانشجو، خواسته شد تا با بررسی رادیوگرافی‌ها نوع خطا و روش برطرف کردن آن را درون چک لیست بنویسد. از تست‌های آماری توصیفی وآزمون t برای تحلیل داده‌ها استفاده گردید . یافته‌ها: حداقل و حداکثر نمره کسب شده به ترتیب 9 و 19 از کل نمره 22 بود. میانگین نمره کسب شده در قسمت تشخیص نوع خطا، 7/7 و در قسمت تعیین روش برطرف کردن آن، 8/5 بود. نتیجه آزمون t ، اختلاف معنی‌داری بین نمرات دانشجویان دختر و پسر نشان نداد (05/0 < P ). نتیجه‌گیری: به طور کلی میزان مهارت دانشجویان در تشخیص نوع خطا از تعیین روش برطرف کردن آن بالاتر بود. در حالی که اختلاف آماری معنی زداری بین دانشجویان پسر و دختر مشاهده نشد .