تعیین ظرفیت بهینه‌ی مخزن سد با اعمال کنترل روی اعتمادپذیری تأمین نیاز با استفاده از روش ترکیبی برنامه‌ریزی خطی ـالگوریتم ژنتیک

در این نوشتار مسئله‌ی تعیین ظرفیت بهینه‌ی مخزن سد با کنترل اعتمادپذیری تأمین نیازهای آبی با استفاده از یک مدل برنامه‌ریزی ریاضی بررسی شده است. اعمال کنترل بر اعتمادپذیری، نیازمند استفاده از متغیرهای دومقداره و توسعه‌ی یک مدل برنامه‌ریزی خطی مختلط با اعداد صحیح )M‌I‌L‌P( است؛ لذا مدل ترکیبی الگوریتم ژنتیک ـ برنامه‌ریزی خطی )G‌A-L‌P( برای حل مدل‌های M‌I‌L‌P توسعه یافته است که در آن متغیرهای دومقداره با G‌A تولید و تکامل می‌یابد و مدل خطی باقیمانده در هر بار ارزیابی تابع هدف در G‌A حل می‌شود. این مدل به همراه روش شاخه و حد و روش الگوریتم ژنتیک در بهینه‌سازی ظرفیت مخزن سد چراغ ویس، شامل تعداد ۴۲۰ تا ۸۴۰ متغیر صفر و یک، به‌منزله‌ی مطالعه‌ی موردی به‌کار رفته و مقایسه شده‌اند. نتایج بیان‌گر قابلیت مطلوب و لیکن نسبی الگوریتم پیشنهادی، از نظر سرعت محاسباتی و کیفیت جواب‌ها در مقایسه با روش شاخه و حد و الگوریتم ژنتیک در حل مدل‌های تحت بررسی است. علی‌رغم آن تولید تصادفی متغیرهای صفر و یک در G‌A در مسائل بزرگ‌مقیاس، مستلزم تلاش‌های محاسباتی قابل‌ملاحظه برای هدایت الگوریتم پیشنهادی به سمت جواب‌های مناسب است.