تعیین شدت مطلوب پرتودهی پیوندک کیوی رقم هایوارد با هدف بهبود ویژگی‌‌های کیفی میوه

ایجاد جهش به‌‌وسیله پرتو گاما یکی از روش‌‌های مفید برای بهبود برخی ویژگی‌های کیفی در میوه‌‌ها است. این پژوهش با هدف بررسی اثر پرتودهی پیوندک‌‌های کیوی با شدت‌های مختلف پرتو گاما (0، 30، 40، 50، 60، 70 و 80  گری)، بر ویژگی‌‌های فیزیکی و شیمیایی میوه کیوی رقم هایوارد در زمان برداشت و انبارداری انجام شد. به این منظور، در زمستان 1391، پیوندک‌‌های پرتودهی‌‌شده روی تاک‌های کیوی پیوند اسکنه زده شدند و پس از یک سال بدون باردهی (1392)، در سال 1393 ویژگی­های میوه‌ها در زمان برداشت و سپس به مدت 3 ماه در سردخانه با دمای 5/0 درجه سلسیوس و رطوبت نسبی 85 تا 90% به‌فاصله‌ هر یک ماه، ارزیابی شدند. نتیجه‌ها نشان داد که میوه‌‌های برداشت شده از تاک‌‌هایی با پیوندک‌‌های تیمار شده با شدت 40 گری پرتو گاما، سفت‌‌ترین بافت میوه، بیشترین وزن و کم‌‌ترین درصد کاهش وزن میوه در زمان برداشت و انبارداری را نشان دادند. در تاک‌‌هایی با پیوندک‌‌های تیمار شده با شدت‌های 70 و 80 گری پرتو گاما، هیچ میوه‌‌ای تشکیل نشد و در حالت رویشی باقی ماندند. هم‌چنین، تیمارهای 50 و 60 گری پرتو گاما باعث ناجورشکلی شدید و شکاف خوردگی‌‌های ژرفی در میوه‌‌ها شدند. در نهایت با توجه به این‌که سفتی بافت میوه کیوی در انبارداری مهم‌ترین عامل تعیین‌‌کننده در توانایی انبارداری و صادرات میوه کیوی است و به‌دلیل اثر مثبت پرتو40 گری بر این ویژگی در زمان برداشت و انبارداری و نیز بر افزایش وزن میوه و کاهش آب‌ازدست دهی میوه، به‌‎نظر می‌رسد این شدت‌ در ایجاد تغییرهای مثبت در کیفیت میوه به‌طور معنی‌داری مؤثر بوده است.