تعیین سبک یادگیری دانشجویان پرستاری و مامایی و ارتباط آن با پیشرفت تحصیلی

مهرناز گرانمایه ، زهره خاکبازان2، آسیه درویش3، حمید حقانی4 چکیده مقدمه: سیستم مراقبت بهداشتی و روش‌های آموزشی بسیار پویا است؛ و آگاهی مدرسین از سبک‌های یادگیری دانشجویان در رعایت تنوع روش آموزش و تسهیل یادگیری دانشجویان مؤثر است. هدف از پژوهش حاضر تعیین سبک‌های یادگیری دانشجویان رشته پرستاری و مامایی و ارتباط آن با پیشرفت تحصیلی آن‌ها می‌باشد. روش: در این مطالعه توصیفی مقطعی، تمامی دانشجویان پرستاری و مامایی مقطع کارشناسی سال اول و سوم دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال 1387مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه شامل اطلاعات دموگرافیک و سؤالات سبک یادگیری بوده و داده‌ها از طریق آزمون‌های t-test و 2χ و kruscal - valis و با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: سبک یادگیری غالب دانشجویان مورد مطالعه، سبک واگرا می‌باشد. ارتباط معنادار آماری بین سبک یادگیری با پیشرفت تحصیلی دانشجویان و سال تحصیلی مشاهده نشد. سبک یادگیری با میانگین نمرات واحدهای عمومی دارای ارتباط معنادار آماری (04/0=p) بوده اما با میانگین نمرات اختصاصی ارتباط معنادار آماری مشاهده نگردید. نتیجه‌گیری: با توجه به وجود سبک غالب واگرا و تنوع در سبک‌های یادگیری دانشجویان تحت مطالعه؛ پیشنهاد می‌شود تفاوت‌های فردی و سبک‌های متفاوت یادگیری دانشجویان در انتخاب روش‌های متنوع تدریس و ارایه مشاوره تحصیلی جهت شکوفایی ابتکار و خلاقیت دانشجویان در نظر گرفته شود و با توجه به سبک یادگیری افراد به بهره‌گیری از زیرساخت‌ها و امکانات موجود فناوری اطلاعات و روش‌های مختلف آموزش پرداخته شود.